அமெரிக்காவிலே

2007 இல் எழுதிய இதை படியுங்கள்.... 

அமெரிக்காவிலே ஒரு நண்பர் 

இந்த பதிவில் எழுதப்பட்ட நண்பர் இப்பொழுது சொந்தமாக ஐ.டி கம்பெனி வைத்து தொழில் செய்கிறார் - கன்சல்டன்சி தான்.... அப்புறம் எதோ ஒரு சிறு ஷாபிங் மால் - நியூ ஜெர்சியில் பத்து சிறு கடைகள் உடையது. அவர் கம்பெனி விலாசம் அங்கு தான் இருக்கு - மூன்று மில்லயன் டாலருக்கு, வட்டிக்கு தான் என கேள்விப்படுகிறேன் - வருடம் 4% வட்டியில் பெரிய தொகை பெறலாம் - அது தான் அமேரிக்கா - 14,000 டாலர் மாதாமாதம் 3 மில்லியனுக்கு கட்டனும் - கடை வாடகைகள் அதற்கும் மேலே வரலாம்... வரும் வாடகையிலே மார்ட்கேஜ் (மாத ஈ.எம்.ஐ) கட்டிவிடலாம். மேலும் அங்கேயே ஒரு துரித உணவகம் (பாஸ்ட் புட் ) வைத்துள்ளாராம். அதுவும் நல்ல வருமானம் கொடுக்கும் விஷயம் தான் - உணவில்லாத உயிரினம் எது?

எனது பையோ டேட்டா அவர் கையில் ஓர் நாள் மாட்டும் - வேலை கொடுப்பாரா என்று தெரியாது... நிச்சயமாக எனக்கு எந்த வித ஸ்டமக் பர்னிங் கிடையாது. வாழ்க வளமுடன்.

*****

அப்புறம் சுஜாதா தேசிகன் எழுதிய இந்த கதையும் படியுங்கள்....  என் அமெரிக்கா நண்பர் அனுபவத்தை ஒத்து போகிறது.

 

ஆகவே... ஒரு கதை பிறக்கிறது!

*****

கொச்சினில் இருக்கும் நண்பர் (?) அவர். என் காலேஜில் படித்தவர். சீனியர். ஒவ்வொரு முறை பெங்களூரு வரும் பொது என்னை கூப்பிடுவார். அவர் நடத்தும் ட்ரெயினிங் கம்பெனிக்கும் பணம் தேவை (என்னைப்போல) என்று சொல்லுவார். நானும் அவரை காபியோ, சாப்பாடோ (அதிக விலை பப்பே தான்) வாங்கி கொடுத்து அனுப்புவேன். நாலு பேர் தெரிந்துக்கொண்டால் நல்லது தானே எனக்கும் ஒரு நாள் உதவி என்று நினைத்துக்கொள்வேன். இன்று காலை தான் தெரிந்தது அவர் சொந்தமாக கம்பெனி எதுவும் வைக்கவில்லை, இன்னொருவருக்கு (அவர் மூலம் தான் தெரிந்தது) வேலை செய்கிறார் என்று. இப்படியும் சிலர். பொய் பேசுவது பெரும் வியாதி... எல்லாம் சிறிது உணவிற்காகா?



*****