காட்டு அதிகாரியின் கதை

 

காட்டு அதிகாரியின் கதை

ஒரு அழகான காலை, மலைச்சோலைக் காடுகளில் காட்டு அதிகாரியாக பணியாற்றும் ரவிச்சந்திரன், காரிகைச் சரிதிரத்தை ஆராய்வதற்காக வெளியே சென்றார். அவன் மனதில் பல பழமொழிகள் மிதந்தன; அவற்றில் சில, காடுகளைப் பாதுகாக்கும் அவன் கடமையை நினைவூட்டின. “கசாப்புக்கடை கட்டுறதை ஆடு வேடிக்கை பாக்கப்பிடாது” என்ற பழமொழி, காட்டு உயிரினங்களை பாதுகாப்பதில் அவன் கவனத்தை ஈர்த்தது.

அந்த நாள், ரவிச்சந்திரன் காடுகளில் அசல் அழகை காண ஓர் பயணம் மேற்கொண்டான். காடுகளின் இடையே உள்ள பாதையில், அவன் பறவைகள் கூவல்களை, மரங்களில் முத்திரை பதித்த பூக்களை, மற்றும் காட்டு உயிரினங்களை கவனிக்கிறான். “பெருச்சாளி பாக்காத பாதாளம் இல்லை” என்ற பழமொழி அவனைப் புது உணர்வுகளால் நிரப்பியது; காடு தனது அழகும், ஆழமும் கொண்டது.

இந்நிலையில், ஒரு சிறிய காடுபகுதியில், அவனைச் சுற்றி உள்ள வனவிலங்குகள் மற்றும் அந்தந்த இடத்தின் இயற்கை அழகு அவனை மிகவும் ஈர்த்தது. “யானை வாழுற காட்டில்தான் எறும்பும் வாழுது” என்ற வரி அவனுக்கு நினைவில் வந்தது. இங்கு ஒவ்வொரு உயிரினமும் அதன் இடத்தில் முக்கியம் வாய்ந்தது என்பதை உணர்ந்தான்.

1990-ல், ரவிச்சந்திரன் தனது 20 பேரின குழுவுடன் சத்தியமங்கலத்தில் உள்ள காட்டு புலியின் காத்திருப்பிடம் காப்பாற்றுவதற்காக களத்தில் இறங்கினார். அந்த ஆண்டு, கடும் வெள்ளப்பெருக்கால் காடு ஆபத்தில் இருந்தது. குழுவின் அனைத்து உறுப்பினர்களும், அருகிலுள்ள ஓடையிலிருந்து தண்ணீர் எடுத்து, காட்டு உயிரினங்களுக்கு நீர் வழங்குவதற்குக் கடந்தனர். அவர்கள் திடீரென நீர் பம்ப்களை அமைத்து, புலிகளின் மற்றும் பிற விலங்குகளின் வாழ்விடம் பாதுகாக்க உதவின. இந்த முயற்சியில், அவர்கள் அஞ்சாமல் காடுகளைப் பாதுகாக்கும் ஆற்றலை காட்டி, வனவிலங்குகளின் சுகாதாரத்திற்கு பெரிதும் உதவி செய்தனர். ரவிச்சந்திரனின் தலைவர் கலை, துணிச்சலின் உதவியால், சத்தியமங்கலத்தின் காட்டு புலிகள் மீண்டும் உயிர் பெறுவதற்கு வழியமைத்தது.

ரவிச்சந்திரன் மற்றும் அவரது குழு, காடுகளில் வாழும் இடூரர்களுக்கு கோடை காலத்தில் விழுந்த இலைகள் மற்றும் கிளைகளை எரிக்காமல் இருக்க வேண்டும் என்ற அறிவுரையை வழங்குவதற்காக களத்தில் இறங்கினர். அவர்களால் நடத்தப்படும் வேலைக்குழுவில், அவர்கள் இடூரர்கள் எதற்காக இவை எரிக்கக்கூடாது என்பது குறித்து விளக்கமளித்தனர். காடுகளில் எரியூட்டும் இலைகள் மற்றும் கிளைகள், வனத்தில் உள்ள உயிரினங்களுக்கு ஆபத்தை ஏற்படுத்தவோ, நிலத்தின் உழைப்பு மற்றும் மண்மேசைகளின் அத்தியாவசியத்தை குறைக்கவோ காரணமாக இருக்கும்.

அவர்களால் நடத்தப்பட்ட செயல்பாடுகளில், குழுவினர் இடூர் மக்களுக்கு காடுகளில் உள்ள நற்பண்புகளைப் பாதுகாக்கும் முக்கியத்துவத்தை உணர்த்தினர். இதற்காக, அவர்கள் காடுகளில் இயற்கை முறையில் எவ்வாறு தீயை உருவாக்குவது, மற்றும் காடுகளை பாதுகாக்கும் வழிமுறைகளைப் பற்றிய பயிற்சிகளை வழங்கினர். இடூரர்கள், ரவிச்சந்திரனின் குழுவின் உதவியுடன், காடுகளை பாதுகாப்பதற்கான புதிய நுணுக்கங்களை கற்றனர். இதன் மூலம், காடுகள் மற்றும் அதில் உள்ள உயிரினங்களின் பாதுகாப்பை உறுதிப்படுத்தும் முயற்சி வெற்றிகரமாக முடிவுக்கு வந்தது.

 ரவி, தனது கண்களில் உள்ள காட்டின் அழகைக் கவனித்தபோது, தனது பணியின் முக்கியத்துவத்தை மறுபடியும் உணர்ந்தான். காடுகளை பாதுகாக்க வேண்டும் என்பதற்கான அவசரம் அவனைச் சுற்றி கொண்டிருந்தது. அவன் அப்போது ஒரு பழமொழியை மனதில் கொண்டான்: “தீயில என்ன சுத்தமும் அசுத்தமும்?” எனவே, காடுகளைப் பாதுகாக்கும் பொறுப்பே அவனுக்கு ஒரு சுத்தமான கடமை.

இப்போது, ரவிச்சந்திரன் காடுகளில் சுற்றி பார்க்க, புதிய முயற்சிகள் மேற்கொள்கிறான். பழமொழிகள் அவனை வழிநடத்தும் சுடராய் இருந்தன. அவன் காடுகளைப் பாதுகாக்கும் தனது கடமையை உணர்ந்து, அதற்கேற்ப செயல்படுவதாக உறுதி செய்தான்.

அந்த நாளில், அவன் காடுகளில் நடந்த அனுபவங்கள், பழமொழி போல, அவன் வாழ்க்கையின் ஒரு பகுதியாக மாறின. “விக்கத்தெரிஞ்சவன் வாழத்தெரிஞ்சவன்” என்ற உண்மை உணர்ந்து, காட்டு உயிரினங்களுக்கு எதிரான ஆபத்துகளை எதிர்கொடுக்க அவன் தனது செயல்களை மேற்கொண்டான்.

இவ்வாறு, ரவிச்சந்திரன் காட்டு அதிகாரியாக தனது கடமையை நிறைவேற்ற, பழமொழிகளின் அவனுக்கு வழிகாட்டியாக இருந்தது. காடுகள் அவனுக்கு ஒருவகையில் புகழின் அடையாளமாக மாறின.

பழமையான காலங்களிலிருந்தே பெரியோர்களின் அறிவுரை, "நாளைய உலகத்தை காப்பாற்றவும், பழைய முறைகளை அடிப்படையாகக் கொண்டு செயல்படுங்கள்" என்பது மிகவும் முக்கியமானது. இந்த அறிவுரைகள், காலத்தின் இழப்புகளுக்கு மத்தியில் இன்றும் பல முக்கியத்துவம் கொண்டவை. இவை, இயற்கையின் சீரான சமநிலையைப் பேணுவதற்கான வழிமுறைகளை வழங்குகின்றன. அதேவேளை, இவைகள் மாடர்ன் உலகில் நம் சுற்றுப்புறத்தை பாதுகாக்கவும், பசுமை மற்றும் உயிரியல் மெய்க்களத்தை வலுப்படுத்தவும் உதவுகின்றன. அதனால், ரவிச்சந்திரன் மற்றும் அவரது குழு, இத்தகைய அறிவுரைகளை அடிப்படையாகக் கொண்டு, இடூரர்களுக்கு காடுகளை பாதுகாக்கும் முறைமைகளைப் பற்றிய தகவல்களை வழங்கியதன் மூலம், பழமையான அறிவுகளை நவீன உலகில் பயன்படுத்துவதற்கான ஒரு சிறந்த எடுத்துக்காட்டு ஆகியது.

Simple Tips for a Healthy Life

11 Simple Tips for a Healthy Life

Believe it or not, 90% of diseases start in your intestines, and the main reason is poor digestion. Here are 11 easy tips to help you live a healthier life.

1. Eat Early and Light

Try to eat at least 2-3 hours before sleeping. Have a light dinner, and if you’re hungry, drink warm milk before bed.
Why? This helps your food digest before you sleep, allowing your body to rest and repair itself.

2. Avoid Drinking Water Around Meals

Don’t drink water 15 minutes before, during, or 45 minutes after meals.
Why? Water can dilute your stomach juices, making it harder to digest food.

3. Chew Your Food Well

Aim to chew each bite 32 times before swallowing.
Why? Digestion starts in your mouth. The more you chew, the less your stomach has to work.

4. Eat Fresh and Raw Foods

Choose fresh and raw foods whenever possible.
Why? Fresh foods are full of life and nutrients, helping you feel more energetic.

5. Start Your Day with Water

Drink a liter of water in the morning.
Why? It kick-starts your system and helps clear waste from your intestines. Start with one glass and increase gradually.

6. Fast Occasionally

Try to fast from time to time.
Why? Fasting gives your digestive system a break and helps remove toxins from your body.

7. Walk After Meals

Take a walk after a big meal. Aim for at least 300 steps.
Why? Walking helps with digestion. Alternatively, sit in a position called vajrasana to aid digestion.

8. Don’t Overeat

Follow the Ayurvedic rule: fill half your stomach with solids, a quarter with liquids, and leave a quarter empty.
Why? This space helps your stomach digest food better.

9. Focus on Eating

When you eat, just eat. Avoid distractions like phones or TV.
Why? Enjoying your meal helps you appreciate it more and aids digestion.

10. Eat a Balanced Diet

Eat a variety of foods: fruits, vegetables, dairy, nuts, and grains.
Why? A balanced diet provides all the nutrients you need, so you won’t need extra vitamins.

11. Maintain a Sleep Routine

Stick to a regular sleep schedule.
Why? Disrupted sleep affects your body and mind, making it harder to know when to eat or rest.

Bonus Tip: Listen to Your Body

Your body knows what it needs. Pay attention to how you feel and eat accordingly.

By following these tips, you can improve your digestion and overall health!

Shadows and Light : A story of a loving couple

 Shadows and Light

On the drive back to town, Samson and Margaret sit in companionable silence, the soft hum of the engine filling the space between them. Margaret’s eyes are fixed on the road, while Samson gazes out the passenger window, watching the world slip by in a blur of darkness. The glow from streetlights flickers across his face, casting fleeting shadows that dance in the car.

Margaret feels a deep animal contentment that transcends the unspoken words between them. This moment, simple yet profound, feels like a sanctuary. They pass by houses with warm, lighted windows, each a reminder of the lives within—families gathered for dinner, laughter spilling into the night. It’s a stark contrast to their own home, where silence often lingers like an uninvited guest.

Their journey home from the quaint little town of Eldridge had been a rare escape, a night spent enjoying local art and music. The evening had been filled with laughter, shared stories, and a brief reprieve from the weight of their worries. But now, as the familiar landscape unfolds, the shadows of their reality creep back in.

Samson, a gentle soul with kind eyes, had always been a source of strength for Margaret. They had faced many challenges together, from financial struggles to the heartache of infertility. Despite the clouds that often hung over them, they found joy in small things—a shared meal, a cozy evening with a book, and their cherished dog, Ivan, who always seemed to sense their moods.

As they drive, Margaret’s thoughts drift to the future. She had always dreamed of having a family, but the years seemed to slip away like sand through her fingers. Samson had reassured her time and again that they would find a way, but with each passing day, hope felt more like a distant dream.

“Look at that,” Samson suddenly breaks the silence, pointing to a flickering sign for a local diner. “We should stop there sometime. Their pie is legendary.”

Margaret smiles, the warmth of his enthusiasm momentarily dispelling the shadows. “I’d love that,” she replies, her heart swelling with affection for him. It’s moments like these that remind her of the happiness they’ve built together, even in the face of uncertainty.

As they continue their drive, they share stories of their childhood, the laughter mingling with the melancholy that often settled in their hearts. They reminisce about family gatherings, the joy of holidays, and the dreams they once had. Each memory, though tinged with a hint of sadness, brings them closer together.

When they finally arrive home, the house stands silent against the night sky. Margaret glances at the empty porch, where they had envisioned laughter and play, and her heart sinks. But Samson takes her hand, grounding her in the moment. “We’re in this together,” he whispers, his voice steady and reassuring.

Inside, they prepare a simple meal, the kitchen filled with the comforting aroma of herbs and spices. They work side by side, their movements synchronized as they chop and stir, a dance they’ve perfected over the years. In those fleeting moments, they find solace in their routine, a reminder that love can thrive even amidst uncertainty.

After dinner, they settle on the couch with Ivan nestled at their feet. The television flickers with familiar shows, but their conversation drifts to deeper topics—their dreams, fears, and the future they long for. Margaret shares her worries about aging without a family to share her life with, while Samson listens intently, his heart aching for her.

“I want you to know,” he says softly, “that no matter what happens, you’re my family. You and Ivan. We’ll find our way, even if it’s not what we imagined.”

Tears fill Margaret’s eyes as she looks at him, gratitude flooding her heart. In that moment, she realizes that, despite the gloom that sometimes enveloped them, their love was a beacon of light. They may not have the family they dreamed of, but they had each other, and that was enough.

As the night deepens, they find comfort in each other's arms, the world outside fading away. They drift into sleep, the weight of their worries momentarily lifted by the warmth of their connection.

The days turn into weeks, and while the shadows of doubt still lurk, Samson and Margaret continue to navigate life together. They find joy in small moments—a trip to the farmer’s market, a spontaneous picnic, or simply watching the sunset from their porch. Each experience reinforces their bond, reminding them that happiness can be found even in the midst of gloom.

One day, as they walk through the park with Ivan, they encounter a group of children playing. Margaret watches them with a bittersweet smile, her heart aching with longing. Samson notices her gaze and pulls her close, whispering, “We’ll make a difference in this world, even if it’s just in our own way.”

His words resonate deeply within her, igniting a spark of hope. They begin volunteering at a local community center, mentoring children and sharing their love of art and music. The joy they find in giving back transforms their perspective, infusing their lives with purpose and meaning.

 ****

On the drive back to town, they sit in companionable silence for a time. Margaret watches the road while Ivan looks out the passenger window. Between them, she feels a deep animal contentment that goes beyond words. In the darkness, they drive past houses, villages, and supermarkets with lighted windows, each flickering light a reminder of the lives they lead.

Their thoughts drift to their children. Their daughter, Lila, is deep into her studies at the local university, pursuing a degree in medicine. Margaret often marvels at Lila's determination; the long hours she spends in the library, her passion for helping others evident in every conversation. Lila dreams of becoming a doctor, a beacon of hope in a world that often feels heavy.

Then there’s their son, Aiden, who is studying at IIT Madras. His ambition to pursue a master’s degree at MIT fills the family with pride, but it also brings a tinge of worry. The pressure he faces is immense, and Margaret sometimes fears that the weight of expectations might crush his spirit. Still, Aiden’s excitement about his studies radiates through the house, filling it with a vibrant energy that’s hard to ignore.

As they continue their drive, Margaret glances at Ivan, sharing a smile that speaks volumes about their shared hopes for their children. They know the world can be daunting, but in their hearts, they believe that Lila and Aiden will carve out bright futures, even amidst the uncertainties that loom large.

****

As the seasons change, so do they. The gloom that once overshadowed their lives begins to lift, replaced by a resilience they didn’t know they possessed. They discover new dreams—adopting a pet, traveling to places they’ve always wanted to see, and building a life filled with love, even if it doesn’t look like what they initially envisioned.

In the quiet moments, they still reflect on the family they longed for, but now they do so with a sense of peace. They understand that family can take many forms, and their love for each other and their community has created a tapestry of connections that enrich their lives.

Years later, as they sit on their porch watching the sun dip below the horizon, they hold hands, content in the life they’ve built together and their success in upbringing of kids making them take their professions what they liked. The shadows of their past, once daunting, now serve as a reminder of their journey—a testament to their love, resilience, and the beauty found in embracing life’s uncertainties.

In that moment, surrounded by the warmth of their home and the laughter of friends gathered nearby, Samson and Margaret realize that happiness isn’t always about what you have, but about who you share your life with. And in each other, they had found their greatest treasure.