செக்யூரிட்டி NO செக்யூரிட்டி
ஒரு இரவு பத்து மணி இருக்கும் பொழுது, சென்னை பெருங்குடியில் உள்ள IT நிறுவனத்தில் வேலை செய்யும் விஜய், கடைசி கூட்டத்தை முடித்து வெளியே வந்தான். ரெஸ்ட் ரூமில் வந்து, அலுவலக ஸ்டோர் ரூமுக்குப் பின் சென்று கொண்டிருந்தான். அப்போது, அங்கே அமர்ந்து இருந்த செக்யூரிட்டி, எழுந்து சிரித்தார்.
அவர் ஐம்பதுகளின் இறுதியில் இருக்கும், ஆறடிக்கு மேற்பட்ட உயரம், ஒடிசலான தேகம், மற்றும் நன்கு சவரம் செய்யப்பட்ட முகம். ஒரு எக்ஸ் சர்வீஸ்மேனுக்கான அடையாளங்களுடன் கூடியவர். யாரும் கிளம்பினாலும், அவரின் அசைவுக்கு தயாரானார்.
“கிளம்பியாச்சா, பாத்துப் போங்க, நாளைக்குப் பாப்போம்” என்று அவர் கூறினார்.
“உக்காருங்க சார்..கிளம்பலையா?” என்று விஜய் கேட்டான்.
“போகணும் சார். பதினோரு மணிக்கு தான் டூட்டி முடியுது” என்றார்.
“எட்டு மணி நேர ஷிஃப்டா?” என்றான் விஜய்.
“ஒம்போது சார், ரெண்டு மணிக்கு வந்தா பதினோரு மணி வரைக்கும்” என்றான் அவர்.
“சாப்டாச்சா” என்றான் விஜய்.
“இல்ல, சார், வீட்டுக்குப் போயி தான்” என்றார் அந்த செக்யூரிட்டி.
“இதுக்கப்புறம் போயி, நீங்க என்ன சாப்பிட?” என்று விஜய் கேட்டான்.
“வீடு முட்டுக்காடு பக்கத்துல சார்” என்றார்.
“சைக்கிளா?” என்றான்.
“ஆமா சார்” என்று அந்த செக்யூரிட்டி சிரித்தார்.
“சைக்கிள்ல போயி…எத்தன மணிக்கு நீங்க வீடு போயிச் சேர?” என்றான் விஜய்.
“டிராஃபிக் இருக்காது சார், ஒன்றை ரெண்டு அவர்ல போயிரலாம்” என்றான் அவர்.
அந்த செக்யூரிட்டி தனது குடும்பத்தைப் பற்றிய விபரங்களை கூறினார். “எனக்கு ஒரு பையன் B Tech Final, ஒரு பொண்ணு MBBS 2nd year சார். பையன் வேலைக்குப் போயிட்டான்னா அப்புறம் தங்கச்சிய அவன் பாத்துக்குவான்ல” என்றார்.
அவரின் கஷ்டங்களைப் புரிந்து கொண்ட விஜய், அடுத்த நாளில் அந்த செக்யூரிட்டி பார்த்து மகிழ்ந்தான். இரண்டு வாரங்கள் கழித்து, அவர் வேறு இடத்திற்கு மாற்றப்பட்டார். பாதுகாப்பு வேலைக்கு பாதுகாப்பு இல்லை!
ஒருநாள், இரவு, துரைப்பாக்கம் டோல் அருகே உள்ள விஜய் ஓட்டலில் புரோட்டா வாங்கினான். அப்போது, ABCD பார் வாசலில் ஒரு ரகளை நடந்தது.
ஒரு செக்யூரிட்டி, ஒரு பெரிய மனிதனை இழுத்து வந்து,
மிகவும் அக்கறையுடன் சமாளித்தான். “விடுணே..விடுணே” என்ற அனைவரையும் அவர் நிறுத்தினார். The same guy!
அந்த மனிதன் சண்டை போட முயன்ற போது, “போங்க பாஸு. தனியா குடிக்க வந்துட்டு சண்டை போடலாமா” என்று கூறினார்.
இன்று, நமது சமுதாயத்தில் பாதுகாப்பு வேலை செய்யும் ஆண்கள் மற்றும் பெண்கள், தங்களது பாதுகாப்பிற்காக எந்தவிதத்திலும் பாதுகாப்பு இல்லாமல் இருக்கிறார்கள். அவர்கள் தினமும் பல பிரச்சினைகளை எதிர்கொள்கிறார்கள், ஆனால் அவர்களுக்கு எந்த ஆதரவும் கிடைக்காது.
அவர்கள் வேலை செய்யும் இடங்களில், அவர்களின் நலன்களுக்கு முக்கியத்துவம் கொடுக்கப்படவில்லை. பல நேரங்களில், அவர்கள் சம்பளம் குறைவாகவே கிடைக்கிறது, மேலும் வேலை நேரங்களில் அவர்கள் சந்திக்கும் அழுத்தங்கள் மற்றும் சவால்கள் கவனிக்கப்படுவதில்லை.
அவர்கள் பாதுகாக்க வேண்டிய இடங்களில், அவர்களுக்கு பாதுகாப்பு வழங்கப்படாததால், ஒரு விதமான அச்சம் மற்றும் மன அழுத்தம் அவர்களை வேதனை தருகிறது.
இது ஒரு சோம்பல் நிலைமையாக மாறி வருகிறது, மேலும் இது தொடர்பான நம்பிக்கையின்மை அவர்களின் மனதில் உள்ளெழுகிறது. பாதுகாப்பு பணியாளர்களின் வாழ்க்கையின் முக்கியத்துவத்தை நம்மால் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.
No comments:
Post a Comment