திருப்பூர் நகரில், ராமு என்ற மிகப்பெரும் பணக்காரன் ஒரு மாலில் சுற்றிக்கொண்டு இருந்தான். அவனுக்கு பெரிய விலையுள்ள உடைகள் மற்றும் ஆபரணங்களை வாங்குவது மிகவும் பிடிக்கின்றது. ஆனால், அவன் எப்போதும் தனியாகவே இருந்தான்; அதனால்தான் அவன் வாழ்க்கையில் மகிழ்ச்சி இல்லை எனக் கருதப்பட்டது.
ஒரு நாள், ராமு ஒரு கடையில் நின்று காசு செலுத்துவதற்காக காத்திருந்தபோது, கருணா என்ற ஒரு ஏழை அந்தக் கடைக்குள் வேலை தேடி வந்தான். கருணா, தன் குடும்பத்திற்காக பணம் தேடி வேலைக்கு காத்திருந்தான். அவன் கண்ணில் வேதனை மற்றும் தவிர்க்க முடியாத சிரமம் இருந்தது.
ராமு, கருணாவைப் பார்த்ததும், அவன் மனதில் ஒரு எண்ணம் தோன்றியது. "எனக்கு ஏதாவது செய்ய வேண்டும்," என அவன் நினைத்தான். "இவன் எனக்கு உதவி செய்பவனாக இருக்கலாம்."
ராமு கருணாவிடம் சென்று, "நீ என்னிடம் வேலை செய்ய விரும்புகிறாயா?" என்று கேட்டான். கருணா முதலில் நம்ப முடியாமல் போய், "ஆமாம், ஆனால் என்ன வேலை?" என்றான்.
"நீ தினமும் என்னுடன் வரும்போது ஒரு நாளுக்கு உனக்கு சிறு சம்பளம் தருகிறேன்," என்றான் ராமு. கருணா, இவ்வளவு கடினமான வேலை எதுவும் செய்யாமல், பணக்காரர் மற்றும் இலவச உணவுடன் சுற்றித் திரிய வாய்ப்பு கிடைத்ததற்கு மகிழ்ந்தான்.
அந்த நாளில் இருந்து, கருணா ராமு உடன் பயணிக்க ஆரம்பித்தான். ராமு, கருணாவை தனது வேலையில் நன்கு பயிற்சி அளிக்கிறான். ஆனால், கருணா அதில் மட்டும் நிறுத்தி வைக்கப்படவில்லை; அவன் ராமுவுக்கு நன்றியுணர்வு மற்றும் மகிழ்ச்சி அளிக்க ஆரம்பித்தான்.
ஒரு நாள், ராமு மற்றும் கருணா ஒரு பெரிய பார்ட்டிக்கு சென்றனர். அங்கு, ராமு தனது செல்வத்தை காட்டுவதற்காக ஆபரணங்களை அணிந்து வந்தான். கருணா, அவன் எளிய உடையில் இருந்தான். ஆனால், அவன் மனதில் பெரும் மகிழ்ச்சி இருந்தது.
அந்த நிகழ்வில், கருணா ஒரு விருந்தினரிடம் பேசினான். "நான் ராமு அவர்களுடன் இருக்கிறேன்," என்றான். அந்த விருந்தினர் அதிர்ச்சி அடைந்தார். "எப்படி நீங்கள் அவனுடன் இருக்கிறீர்கள்?" என்றார்.
கருணா, "அவன் என் மீது நம்பிக்கை வைத்துள்ளார். எப்போது தேவைப்படும் உதவி செய்யப்படும்," என்றான். இதைக் ராமு கேட்டு, கருணாவின் மீது பெருமை அடைந்தார்!
நாள்கள் கடக்க, ராமு மற்றும் கருணா நண்பர்களாக மாறினர். ஒருபோதும் பணம் அல்லது செல்வம் அவர்களுக்குள் இடைவெளி வைக்கவில்லை. அவர்கள் இருவரும் ஒரே மனதில், ஒரே கனவுகளுடன் இருந்தனர்.
கருணா, ராமு உடன் சுற்றி செல்லும் போது, அவன் செல்வந்தரின் நண்பராக இருக்கிறான் என்ற உணர்விற்குள் மயங்கினான். ஆனாலும், அவன் உண்மையில் ஒரு பணியாளராகவே இருந்தான்; அதாவது, ராமு அவரைப் பணமாகவே உபயோகித்தான். அவரது குடும்ப சூழ்நிலை அவரை அதை செய்ய வைத்தது!
ஜப்பானில் உள்ள சில சமுதாயங்களில் நடக்கக்கூடிய வண்ணம், இங்கு அவன் ஒரு "நண்பராக" பணியமர்த்தப்பட்டான். வாழ்க்கையின் சூழ்நிலைகள் அவனை இங்கு கொண்டு வந்தன.
இரண்டு ஆண்டுகள் சேமித்த சம்பளம் மூலம், கருணா தனது வாழ்வில் புதிய மாற்றத்தை ஏற்படுத்த முடிந்தது. ராமுவின் நண்பர்களின் தொடர்புகளை பயன்படுத்தி, அவன் ஒரு பனியன் டி-ஷர்ட் தையல் ஒப்பந்த வேலைகள் தொழில் துவங்கினான். அவன் அதில் வெற்றிபெற்று, திருமணமாகி, ஒரு குடும்பமாக அமைந்தான்.
ஐந்து வருடங்களில் நன்றாக வளர்ந்தான்! வருடந்தோறும் குடும்பத்துடன் விடுமுறைக்கு வெளிநாடு செல்வார். அவனது குழந்தைகள் செல்வந்தர்களின் வாழ்க்கையை விரும்பவில்லை; அவர்களை சாதாரணமாக வளர்க்கவும், வாழ்க்கையின் மதிப்புகளை கற்றுக் கொடுக்கவும் உறுதியாக இருந்தான்.
இதனால், திருப்பூரில் ராமு மற்றும் கருணா ஆகியோரின் நட்பு, பணக்காரரும் ஏழையும் எவ்வாறு ஒருவருக்கொருவர் உதவ முடியும் என்பதற்கான ஒரு உதாரணமாக மாறியது. அவர்கள் வாழ்க்கையில் சந்தோசம் மற்றும் மகிழ்ச்சியை உருவாக்கினார்கள், இது அனைவருக்கும் ஒரு பாடமாக இருந்தது.
No comments:
Post a Comment