I love the Way My life is
Like the Cloud less sky
I find myself missing something always
I never cared about what I was missing
On the long time I started liking missing
The thing which I could not find out
The only Expectation I have now is
I never want to find out the thing I miss
I love the Way My Life is
Saturday, July 19, 2008
New Ananda Vikatan is lousy!
New Ananda Vikatan format is bore. 15 rupees is too much.
They are trying to copy India today magazine.
May be there is good following with youth, doesnt mean that you have to have all the stuff of youth?
The book has become like Kumudam Snagithe!
Well done. The brand name is going down. If available for sale, I will buy Vikatan group for Rs 1000/- or 1 gram gold coin!
Friday, July 18, 2008
I am looking for a cool job!
Director/VP Software Development
Taking care of development responsibilities for multiple clients and establishing a win-win relationship for the IT outsourcing.
Delivery Management of software development projects for a major clients in the USA and Europe, where the projects are outsourced to India.
Keywords
Software Project Delivery Manager Microsoft Java Web Technologies Architect
Key values
Hardworking, Sincere, Honest, Extra-Effort, Value-for-Money, ROI, Best IRR, Relaxed, Team-work, Down-to-earth, Self-Motivated, Initiatives, Non-lethargic, Innovative, Process-oriented
Keywords
C++, VC++, Java, Delivery, Manager, Leader, Microsoft, Planning, Risk Management, Team Builder, Hands on, Motivator
Typo
More than 18 years in the IT field with 6+ years overseas!
Contact
if you have the right opportunity... to vinivj at gmail dot com
Taking care of development responsibilities for multiple clients and establishing a win-win relationship for the IT outsourcing.
Delivery Management of software development projects for a major clients in the USA and Europe, where the projects are outsourced to India.
Keywords
Software Project Delivery Manager Microsoft Java Web Technologies Architect
Key values
Hardworking, Sincere, Honest, Extra-Effort, Value-for-Money, ROI, Best IRR, Relaxed, Team-work, Down-to-earth, Self-Motivated, Initiatives, Non-lethargic, Innovative, Process-oriented
Keywords
C++, VC++, Java, Delivery, Manager, Leader, Microsoft, Planning, Risk Management, Team Builder, Hands on, Motivator
Typo
More than 18 years in the IT field with 6+ years overseas!
Contact
if you have the right opportunity... to vinivj at gmail dot com
வேலை
வேலை
பாலாவிற்கு சொல்ல கொஞ்சம் கூச்சமாக இருந்த்து. எப்படி சொல்வான் அவர்கள் குடும்பம் நல்ல நிலைமையில் இருந்து இப்போது சண்டையால், கொடுமை பட்டு நஷ்டப்பட்டு, பரிதாப நிலைமையில் இருந்தார்கள். சென்னையில் நல்ல பெயர் எடுத்த செட்டியார் சமுகத்தை சேர்ந்தவர்கள்.
அவனுடைய அப்பாவும் மாமாவும் மதுரையில் இருந்து லாரியில் மதராசுக்கு மூட்டை தூக்கி பிழைக்க வந்தவர்கள். பிற்பாடு துணிக்கடை, நகைக்கடை என்று செட்டியார்களுக்கே உரித்த வியாபாரிகள் ஆனார்கள். ஏ . சி. இல்லாமல் இருக்க முடியாது!
ராமுவும் பாலாவும் ரொம்ப நல்ல நண்பர்கள். ராமு வியாபாரி குடும்பம் தான். சொந்த ஊர் திருப்பூர். காலேஜ் படிக்ககையில். பணக்காரர்கள் ஒன்றாக கூத்தடிபார்கள். கும்மி அடிப்பார்கள். டூர் மற்றும் டெபார்ட்மென்ட் படிபல்லாத வேலை நன்றாக செய்து தப்பித்து பாஸ் செய்தார்கள். கூஜா தூக்கினார்கள் மாஸ்டர் களுக்கு. நாயர் கடை போண்டாவும், கிஒஸ்க் முட்டை பஜ்ஜியும் வாங்கி வாங்கி செலவு செய்தார்கள்.
இன்ஜினியரிங் படித்து முடிந்தவுடன் ராமு வேலைக்கு சென்று விட்டான். நல்ல கம்பெனி உயர்வான சம்பளம். அமெரிக்கா படிப்பு வேண்டாம் என்று விட்டு விட்டான். மார்க்கெட்டிங் வேலை விருப்பப்பட்டு இண்டேர்வ்யுவ் கொடுத்து டெவெலொபெர் ஆனான். மாற்றங்கள் ஆரம்பம்!
பாலா வெளிநாடு சென்று இரண்டு வருட படிப்பை மூன்று வருடம் படித்து முடித்து இந்தியா திரும்பி, பெயர் அளவில் ஒரு சாப்ட்வேர் கம்பெனி வைத்தான். ஜீவன் டெக்நோலோஜிஸ். வெத்து வேட்டு ஏமாற்று கம்பெனி. காசு கொடுத்து வேலை பார்த்தார்கள் தமிழ் மக்கள், எக்ஸ்ப்பீரியன்சுகாக. செப்டம்பர் 2001 இக்கு பிறகு கல்லா நிரம்பவில்லை. (இரட்டை கோபுரம் )
பெரிய சொந்த கம்பெனி இருபதாக காட்டி தான் கோடிக்கணக்கான சொத்தோடு பாலாவிற்கு ஒரு நடிகையை கல்யாணம் செய்து வைத்து இருந்தார்கள். என்ன கருமமோ! ப்ராஜெக்ட் இல்லாமல் வியாபாரம் நஷ்டம். பழைய தொழில் படுத்துவிட்டது.
யு எஸில் அவன் ஒரு முல்லா ப்ரொபெஸ்சாரிடம் பார்ட் டைம் ஆக எவருக்கும் தெரியாமல் 'டைம் மிஷன்' ப்ராஜெக்டில் வேலை செய்து, சில நாட்கள் முன் பின் சென்று வரும் முறை அறிந்திருந்தான். வீட்டில் அது தன் அவன் பொழுது போக்கு. ஸ்டாக் மார்க்கெட்டில் விளையாடி பணம் பண்ணினான். எது விழுகிறது என்று சாயந்திரம் பார்த்துவிட்டு , காலை சென்று ஷார்ட் செய்து, காசு அள்ளுவான். வாழ பணம் வேனும் அல்லவா?
இரண்டு யு எஸ் ட்ரிப்பில் 'டைம் மிஷன்' பார்ட்ஸ் பூராவும் கொண்டு வந்திருந்தான். இந்த விஷயம் யாருக்கும் தெரியாது. ரகசியமாய் ஓரிடத்தில் வைத்து இருந்தான்.
ராமு நன்றாக வேலை செய்து வெளிநாடு எல்லாம் சென்று பிறகு இந்தியா திரும்பி வருடம் ஒரு கம்பெனி விதத்தில் மாற்றி வாழ்க்கை ஒட்டி கொண்டு இருந்தான்.
இருவரும் அவ்வபோது சந்தித்து கொண்டார்கள். ராமுவிற்கு பாலாவின் மனைவி அந்த முன்னாள் நடிகையை பார்க்க விருப்பமே இல்லை. வேறு வழி இல்லை. அவள் நடித்த சில படங்கள் விரும்பி பார்த்திருந்தான். நண்பனின் மனைவியாக பார்க்க முடியவில்லை. இது தான் வாழ்க்கை தர்ம சங்கடம் என்பதோ? கனவுக்கன்னி அவன் கனவிலே இன்னும் வாழ்ந்தாள். இருவரும் அவளுடைய படம் பற்றி பலமுறை ரசித்து பேசி இருக்கிறார்கள். முகுந்தா முகுந்தா பெருமாளே!
இப்படி இருக்கையில் அவன் நண்பன் (இப்போது முன்னாள்) ராமுவிற்கு வேலை மாற்றினால், பாலா தான் அறிமுக ரெப்ரென்ஸ் செக் கொடுப்பான். அப்போது அந்தே கம்பெனி விஷயம் முழுதும் கிடைக்கும். உதவிக்கு உதவி. பெருமையும் வேறே. பீரோடு ஒரு சாப்பாடு. ஒரு கேள்வி விடாமல் ராமு சொல்வான். நல்ல பதில் எது என்று டிஸ்குஸ் செய்வார்கள்.
"டே பாலா , இந்தே கம்பெனில சொதப்பல், ஸோ ஒரு புது கம்பெனிலே சீனியர் மேனேஜர் வேலை இருக்கு. ஈமெயில் பண்ணி இருக்கேன். ரெப்ரென்ஸ் செக் குடுடா என்றான் ராமு. ஓ.கே. என்றான் பாலா.
அதே வேலைக்கு அப்ளை செய்ய வேண்டியது தான் என்று நினைத்து கொண்டு, சங்கடம் பார்க்காமல், 'டைம் மிஷன்'இல் வேலை செய்து அந்த கம்பெனியில் உள்ளே நுழைய மனு செய்தான், அந்த ராமுவிற்கு முன்பாக. இப்படியாக டைம் டிராவல் மூலம் அவன் முதலில் ராமுவிற்கு முன்னால் நுழைந்தது யாருக்கும் தெரியாது. வேலைக்கு என்ன தேவை என்பதை அறிந்தவன் ஆயிற்றே?
காக்கை உட்கார பனைபழம் விழுந்த கதையாக, அந்த கம்பெனியில் பாலாவிற்கு கீழே வேலை செய்த குமார் ஜெனரல் மேனேஜர் ஆக நுழைந்துவிட்டார். அந்தே விஷயம் கேள்வி பட்டவுடன், பாலா ரொம்ப சந்தோசம் அடைந்து, பழைய நட்பு பாராட்டி, வேலையை விட்டு துரத்தி இருந்தாலும், துட்டு குடுத்து, சரி செய்து, தானே வேலைக்கு சேர்ந்து விட்டான்.
பலன். தனக்கு கீழே வேலை பர்த்தவனிடம் வேலை பார்க்க அவனுக்கு வருத்தம் இல்லை. ராமுவிற்கு பட்டை நாமம். என்ன கொடுமை சரவணன் இது?
முதன்முதலாக ராமுவிற்கு வருத்தம். பாலா எப்படி எனக்கு சொல்லாமல் அந்த கம்பெனியில் வேலைக்கு சேர்ந்தான்?
ராமுவிற்கு வேறு வேலை கிடைத்த்து, ஆனால் ஏதோ ஒன்று மாறியது போலவே இருந்தது. அவன் நேருக்கு நேர் இண்டேர்வியுவில் எப்போதும் சக்செஸ் தான்.
இப்போது எல்லாம் பாலா யாரோடும் டச் வைத்து கொள்வதில்லை. எப்படி முடியம் ராமுவின் வேலைக்கு வேட்டு வைத்தவன் ஆயிற்றே! நண்பர் கூட்டம் முழுதும் அவனை சீண்டுவதில்லை. ராமு அப்ளை செய்த வேலையில், குமாரோடு அவன் வேலை செய்வது அவர்களுக்கு உறைத்தது.
பாலாவிற்கு வேலை ஒன்று என்று இப்போது இருந்தாலும், சுகமில்லை. ஒரு நாள் அவர்கள் துணிகடையில் தீ. டைம் மிஷன் அங்கே தான் இருந்தது. அதுவும் அதோடு காலி. வேலை தான் வாழ்க்கை என்று ஆகிவிட்டது!
ராமு வேலை செய்த கம்பெனி பாலா வேலை செய்த கம்பெனியை விலைக்கு வாங்கியது. ராமுவே பாலாவிற்கு மேனேஜர் ஆக வந்தான்.
"என் நன்றி செய்தார்க்கும் உய்வுண்டாம் உய்வில்லை
செய்நன்றி கொன்ற மகர்க்கு!"
சும்மாவா சொல்லி இருக்கார் திருவள்ளுவர். எங்கோ ஒரு சென்னை குப்பை மேட்டிலே அந்த டைம் மிஷனின் பாதி சிரித்து கொண்டது. அதனருகில் பழைய பஸ் தகரம் அந்த குறளோடு கிடந்ததது.
பாலாவிற்கு சொல்ல கொஞ்சம் கூச்சமாக இருந்த்து. எப்படி சொல்வான் அவர்கள் குடும்பம் நல்ல நிலைமையில் இருந்து இப்போது சண்டையால், கொடுமை பட்டு நஷ்டப்பட்டு, பரிதாப நிலைமையில் இருந்தார்கள். சென்னையில் நல்ல பெயர் எடுத்த செட்டியார் சமுகத்தை சேர்ந்தவர்கள்.
அவனுடைய அப்பாவும் மாமாவும் மதுரையில் இருந்து லாரியில் மதராசுக்கு மூட்டை தூக்கி பிழைக்க வந்தவர்கள். பிற்பாடு துணிக்கடை, நகைக்கடை என்று செட்டியார்களுக்கே உரித்த வியாபாரிகள் ஆனார்கள். ஏ . சி. இல்லாமல் இருக்க முடியாது!
ராமுவும் பாலாவும் ரொம்ப நல்ல நண்பர்கள். ராமு வியாபாரி குடும்பம் தான். சொந்த ஊர் திருப்பூர். காலேஜ் படிக்ககையில். பணக்காரர்கள் ஒன்றாக கூத்தடிபார்கள். கும்மி அடிப்பார்கள். டூர் மற்றும் டெபார்ட்மென்ட் படிபல்லாத வேலை நன்றாக செய்து தப்பித்து பாஸ் செய்தார்கள். கூஜா தூக்கினார்கள் மாஸ்டர் களுக்கு. நாயர் கடை போண்டாவும், கிஒஸ்க் முட்டை பஜ்ஜியும் வாங்கி வாங்கி செலவு செய்தார்கள்.
இன்ஜினியரிங் படித்து முடிந்தவுடன் ராமு வேலைக்கு சென்று விட்டான். நல்ல கம்பெனி உயர்வான சம்பளம். அமெரிக்கா படிப்பு வேண்டாம் என்று விட்டு விட்டான். மார்க்கெட்டிங் வேலை விருப்பப்பட்டு இண்டேர்வ்யுவ் கொடுத்து டெவெலொபெர் ஆனான். மாற்றங்கள் ஆரம்பம்!
பாலா வெளிநாடு சென்று இரண்டு வருட படிப்பை மூன்று வருடம் படித்து முடித்து இந்தியா திரும்பி, பெயர் அளவில் ஒரு சாப்ட்வேர் கம்பெனி வைத்தான். ஜீவன் டெக்நோலோஜிஸ். வெத்து வேட்டு ஏமாற்று கம்பெனி. காசு கொடுத்து வேலை பார்த்தார்கள் தமிழ் மக்கள், எக்ஸ்ப்பீரியன்சுகாக. செப்டம்பர் 2001 இக்கு பிறகு கல்லா நிரம்பவில்லை. (இரட்டை கோபுரம் )
பெரிய சொந்த கம்பெனி இருபதாக காட்டி தான் கோடிக்கணக்கான சொத்தோடு பாலாவிற்கு ஒரு நடிகையை கல்யாணம் செய்து வைத்து இருந்தார்கள். என்ன கருமமோ! ப்ராஜெக்ட் இல்லாமல் வியாபாரம் நஷ்டம். பழைய தொழில் படுத்துவிட்டது.
யு எஸில் அவன் ஒரு முல்லா ப்ரொபெஸ்சாரிடம் பார்ட் டைம் ஆக எவருக்கும் தெரியாமல் 'டைம் மிஷன்' ப்ராஜெக்டில் வேலை செய்து, சில நாட்கள் முன் பின் சென்று வரும் முறை அறிந்திருந்தான். வீட்டில் அது தன் அவன் பொழுது போக்கு. ஸ்டாக் மார்க்கெட்டில் விளையாடி பணம் பண்ணினான். எது விழுகிறது என்று சாயந்திரம் பார்த்துவிட்டு , காலை சென்று ஷார்ட் செய்து, காசு அள்ளுவான். வாழ பணம் வேனும் அல்லவா?
இரண்டு யு எஸ் ட்ரிப்பில் 'டைம் மிஷன்' பார்ட்ஸ் பூராவும் கொண்டு வந்திருந்தான். இந்த விஷயம் யாருக்கும் தெரியாது. ரகசியமாய் ஓரிடத்தில் வைத்து இருந்தான்.
ராமு நன்றாக வேலை செய்து வெளிநாடு எல்லாம் சென்று பிறகு இந்தியா திரும்பி வருடம் ஒரு கம்பெனி விதத்தில் மாற்றி வாழ்க்கை ஒட்டி கொண்டு இருந்தான்.
இருவரும் அவ்வபோது சந்தித்து கொண்டார்கள். ராமுவிற்கு பாலாவின் மனைவி அந்த முன்னாள் நடிகையை பார்க்க விருப்பமே இல்லை. வேறு வழி இல்லை. அவள் நடித்த சில படங்கள் விரும்பி பார்த்திருந்தான். நண்பனின் மனைவியாக பார்க்க முடியவில்லை. இது தான் வாழ்க்கை தர்ம சங்கடம் என்பதோ? கனவுக்கன்னி அவன் கனவிலே இன்னும் வாழ்ந்தாள். இருவரும் அவளுடைய படம் பற்றி பலமுறை ரசித்து பேசி இருக்கிறார்கள். முகுந்தா முகுந்தா பெருமாளே!
இப்படி இருக்கையில் அவன் நண்பன் (இப்போது முன்னாள்) ராமுவிற்கு வேலை மாற்றினால், பாலா தான் அறிமுக ரெப்ரென்ஸ் செக் கொடுப்பான். அப்போது அந்தே கம்பெனி விஷயம் முழுதும் கிடைக்கும். உதவிக்கு உதவி. பெருமையும் வேறே. பீரோடு ஒரு சாப்பாடு. ஒரு கேள்வி விடாமல் ராமு சொல்வான். நல்ல பதில் எது என்று டிஸ்குஸ் செய்வார்கள்.
"டே பாலா , இந்தே கம்பெனில சொதப்பல், ஸோ ஒரு புது கம்பெனிலே சீனியர் மேனேஜர் வேலை இருக்கு. ஈமெயில் பண்ணி இருக்கேன். ரெப்ரென்ஸ் செக் குடுடா என்றான் ராமு. ஓ.கே. என்றான் பாலா.
அதே வேலைக்கு அப்ளை செய்ய வேண்டியது தான் என்று நினைத்து கொண்டு, சங்கடம் பார்க்காமல், 'டைம் மிஷன்'இல் வேலை செய்து அந்த கம்பெனியில் உள்ளே நுழைய மனு செய்தான், அந்த ராமுவிற்கு முன்பாக. இப்படியாக டைம் டிராவல் மூலம் அவன் முதலில் ராமுவிற்கு முன்னால் நுழைந்தது யாருக்கும் தெரியாது. வேலைக்கு என்ன தேவை என்பதை அறிந்தவன் ஆயிற்றே?
காக்கை உட்கார பனைபழம் விழுந்த கதையாக, அந்த கம்பெனியில் பாலாவிற்கு கீழே வேலை செய்த குமார் ஜெனரல் மேனேஜர் ஆக நுழைந்துவிட்டார். அந்தே விஷயம் கேள்வி பட்டவுடன், பாலா ரொம்ப சந்தோசம் அடைந்து, பழைய நட்பு பாராட்டி, வேலையை விட்டு துரத்தி இருந்தாலும், துட்டு குடுத்து, சரி செய்து, தானே வேலைக்கு சேர்ந்து விட்டான்.
பலன். தனக்கு கீழே வேலை பர்த்தவனிடம் வேலை பார்க்க அவனுக்கு வருத்தம் இல்லை. ராமுவிற்கு பட்டை நாமம். என்ன கொடுமை சரவணன் இது?
முதன்முதலாக ராமுவிற்கு வருத்தம். பாலா எப்படி எனக்கு சொல்லாமல் அந்த கம்பெனியில் வேலைக்கு சேர்ந்தான்?
ராமுவிற்கு வேறு வேலை கிடைத்த்து, ஆனால் ஏதோ ஒன்று மாறியது போலவே இருந்தது. அவன் நேருக்கு நேர் இண்டேர்வியுவில் எப்போதும் சக்செஸ் தான்.
இப்போது எல்லாம் பாலா யாரோடும் டச் வைத்து கொள்வதில்லை. எப்படி முடியம் ராமுவின் வேலைக்கு வேட்டு வைத்தவன் ஆயிற்றே! நண்பர் கூட்டம் முழுதும் அவனை சீண்டுவதில்லை. ராமு அப்ளை செய்த வேலையில், குமாரோடு அவன் வேலை செய்வது அவர்களுக்கு உறைத்தது.
பாலாவிற்கு வேலை ஒன்று என்று இப்போது இருந்தாலும், சுகமில்லை. ஒரு நாள் அவர்கள் துணிகடையில் தீ. டைம் மிஷன் அங்கே தான் இருந்தது. அதுவும் அதோடு காலி. வேலை தான் வாழ்க்கை என்று ஆகிவிட்டது!
ராமு வேலை செய்த கம்பெனி பாலா வேலை செய்த கம்பெனியை விலைக்கு வாங்கியது. ராமுவே பாலாவிற்கு மேனேஜர் ஆக வந்தான்.
"என் நன்றி செய்தார்க்கும் உய்வுண்டாம் உய்வில்லை
செய்நன்றி கொன்ற மகர்க்கு!"
சும்மாவா சொல்லி இருக்கார் திருவள்ளுவர். எங்கோ ஒரு சென்னை குப்பை மேட்டிலே அந்த டைம் மிஷனின் பாதி சிரித்து கொண்டது. அதனருகில் பழைய பஸ் தகரம் அந்த குறளோடு கிடந்ததது.
Short Stories by Kurt Vonnegut
I was browsing the net for world stories, and I came across this link
http://www.thinnai.com/?module=displaystory&story_id=60601277&format=html
Excellent rendition, and translation.
//“தெளிவாக, நேரடியாக எழுதுவது இன்றைய இலக்கிய விமர்சகர்களைப் பொறுத்தவரை சோம்பேறித்தனம், சிறுபிள்ளைத்தனம்! நேரடியாகப் புரிந்துகொள்ளப்படக்கூடிய எந்த விஷயமும் இவர்களைப் பொறுத்தவரை காலம் காலமாக இவர்கள் ஏற்கனவே தெரிந்து வைத்திருந்த விஷயம்!” என்று தன்னுடைய “பாம் சண்டே” (Palm Sunday) என்ற கட்டுரைத்தொகுப்பில் வருத்தம் தொனிக்கக் குறிப்பிட்டிருக்கிறார்.//
How beautifully written!
I have also learnt about rendering a short story from Sujatha, as Balakumaran mentioned (cinema is pending, will do it soon with some of my screenplays getting ready. If you have contacts of good production houses, let me know. One such story Sangalph, was put in this blog), whom I consider a teacher of sorts.... 26 years in my writing Tamil & English.
My first short story was "Oru Bucket Kuliyal" (Bath with a bucket full of water), which I had written in Tirupur and never got published in my name, but it was stolen by the Kumudam guys that my Dad had pointed out, where I describe how I take bath in a bucket (about 16 litres of water) head to toe with shampoo, as well and also rinse the undies and dry it! ( I think the last sentence, was something like '... ஜட்டியை பிழிந்து எடுத்து பக்கெட்டை பார்த்த போது, இன்னும் அரை கப் தண்ணீர் மிச்சம் இருந்தது, அதை அந்த ஓபன் பாத்ரூம் சுவர் மேல் உட்கார்ந்து இருந்த காக்கைக்கு வைத்துவிட்டு அடி எடுத்து வைத்தேன்!'). I will try to recollect and post it later.
Situations and influence!
http://www.thinnai.com/?module=displaystory&story_id=60601277&format=html
Excellent rendition, and translation.
//“தெளிவாக, நேரடியாக எழுதுவது இன்றைய இலக்கிய விமர்சகர்களைப் பொறுத்தவரை சோம்பேறித்தனம், சிறுபிள்ளைத்தனம்! நேரடியாகப் புரிந்துகொள்ளப்படக்கூடிய எந்த விஷயமும் இவர்களைப் பொறுத்தவரை காலம் காலமாக இவர்கள் ஏற்கனவே தெரிந்து வைத்திருந்த விஷயம்!” என்று தன்னுடைய “பாம் சண்டே” (Palm Sunday) என்ற கட்டுரைத்தொகுப்பில் வருத்தம் தொனிக்கக் குறிப்பிட்டிருக்கிறார்.//
How beautifully written!
I have also learnt about rendering a short story from Sujatha, as Balakumaran mentioned (cinema is pending, will do it soon with some of my screenplays getting ready. If you have contacts of good production houses, let me know. One such story Sangalph, was put in this blog), whom I consider a teacher of sorts.... 26 years in my writing Tamil & English.
My first short story was "Oru Bucket Kuliyal" (Bath with a bucket full of water), which I had written in Tirupur and never got published in my name, but it was stolen by the Kumudam guys that my Dad had pointed out, where I describe how I take bath in a bucket (about 16 litres of water) head to toe with shampoo, as well and also rinse the undies and dry it! ( I think the last sentence, was something like '... ஜட்டியை பிழிந்து எடுத்து பக்கெட்டை பார்த்த போது, இன்னும் அரை கப் தண்ணீர் மிச்சம் இருந்தது, அதை அந்த ஓபன் பாத்ரூம் சுவர் மேல் உட்கார்ந்து இருந்த காக்கைக்கு வைத்துவிட்டு அடி எடுத்து வைத்தேன்!'). I will try to recollect and post it later.
Situations and influence!
காமம்
காமம் எனக்கு உணவு
கலவியில் தொடங்கியது
வேதாளங்கள் சாத்திரங்கள்
ஓதிய பிறகு
தேடித் தேடி உண்ணும்
ஆவல் எனக்கில்லை
தேடலும், தாகமும்
நீ தானே
உனக்கான தாகம்
எனக்குள்ளே எப்போதும்
மரணம் எட்டும் வரை
கலவியில் தொடங்கியது
வேதாளங்கள் சாத்திரங்கள்
ஓதிய பிறகு
தேடித் தேடி உண்ணும்
ஆவல் எனக்கில்லை
தேடலும், தாகமும்
நீ தானே
உனக்கான தாகம்
எனக்குள்ளே எப்போதும்
மரணம் எட்டும் வரை
Future News: BCCI will ban players, if their game is watched by ICL fans
Future News: BCCI will ban players, if their game is watched by ICL fans
(:-) they would not mind the money from ICL fans though!)
The way the diktat is going on VVS and Chawla denied some earning chances, the above new si going to be true.
They forgot that, in fact, they were the ones, who copied the 20 20 format in India from ICL
Let the cricket survive and all make money and be happy!
(:-) they would not mind the money from ICL fans though!)
The way the diktat is going on VVS and Chawla denied some earning chances, the above new si going to be true.
They forgot that, in fact, they were the ones, who copied the 20 20 format in India from ICL
Let the cricket survive and all make money and be happy!
BSY budget 2008-09 for Karnataka
BSY budget 2008-09 for Karnataka has done a all sections please budget.
No reduction in ATF & Petrol costs, due to the July 22 vote. We can expect cuts after that.
Marriage & Conference Halls, where money is thrown around, gets costlier by 10%. Good choice.
Farmers get Rs 1000/- per acre for seeds & Free 10 HP power and 3% farm loan (marginal farmers).
No reduction in ATF & Petrol costs, due to the July 22 vote. We can expect cuts after that.
Marriage & Conference Halls, where money is thrown around, gets costlier by 10%. Good choice.
Farmers get Rs 1000/- per acre for seeds & Free 10 HP power and 3% farm loan (marginal farmers).
பசு
தகவிலை தகவிலையே நிலை கண்ணா!
தடமுலை புணர்தொறும் புணர்ச்சிக்கு ஆராக
சுகவெள்ளம் விசும்பு இறந்து அறிவை மூழ்க்கச்
சூழ்ந்து அது கனவு என நீங்கி ஆங்கே
அக உயிர் அகம் அகம்தொரும் உன் புக்கு
ஆவியின் பரம் அல்லவேட்கை, அந்தோ!
மிகமிக இனி உன்னைப் பிரிவை ஆமால்;
வீவ, நின் பசு நிறை மேய்க்கப் போக்கே.
தடமுலை புணர்தொறும் புணர்ச்சிக்கு ஆராக
சுகவெள்ளம் விசும்பு இறந்து அறிவை மூழ்க்கச்
சூழ்ந்து அது கனவு என நீங்கி ஆங்கே
அக உயிர் அகம் அகம்தொரும் உன் புக்கு
ஆவியின் பரம் அல்லவேட்கை, அந்தோ!
மிகமிக இனி உன்னைப் பிரிவை ஆமால்;
வீவ, நின் பசு நிறை மேய்க்கப் போக்கே.
Wednesday, July 16, 2008
ஐன்ஸ்டைன்
ஐன்ஸ்டைன் சொன்னது
அத்தனையும் சத்யமெனில்
இந்தக் கவிதையை
இன்றைக்குத் துவங்கி
நேற்றைக்கு முடிக்கலாம்
- சுஜாதா
அத்தனையும் சத்யமெனில்
இந்தக் கவிதையை
இன்றைக்குத் துவங்கி
நேற்றைக்கு முடிக்கலாம்
- சுஜாதா
You must read this!
Charles Arthur in Gaurdian online..
and the referenced article in http://fourreasonswhy.com/2008/07/15/microblogging-is-dumbing-us-down/
and the referenced article in http://fourreasonswhy.com/2008/07/15/microblogging-is-dumbing-us-down/
Nice Drive from Hosur to Bangalore
I have been taking my wife to Hosur MGR College since 3 weeks, over the weekend, for her MBA exams.
Road is super for the 42 kms, except for Chandapura and Attibelle (Athipalli) circle entrance and not to forget the junctions of Bommanahalli and Electronics City.
NRN has to do something to speedup the flyovers.
The return travel around 2.30 is a mess at Sparsh, RTO etc. Too much of work is going on. No lane dividers are there and for guys like me used to US roads, it is a mess. These slow moving trucks kill you!
For the same distance and 15 more minutes, you can avoid the messy traffic into South Bangalore and reach Bannerghatta Road, JP Nagar areas by taking a left on the Attibelle Circle and continue straight (dont take left or right) till you reach Anekal (you can visit your farmland, like I do on the way!) and take a right, to reach Bannerghatta via Jigani.
Smooth as Hemamalini cheeks, like Lalu said.
The Saturday morning drive takes 1 hour and 10 minutes in the normal NH7 route, while on Sunday it reduces by 10 minutes and I dont exceed 65 - 70 kmph as my car is new.
The return drive on NH7 is cool too! About 1 hour to reach Mysore Road junction at Silk Board. Then the fun starts of crawling.... on Saturday and while Sunday is cool.
Road is super for the 42 kms, except for Chandapura and Attibelle (Athipalli) circle entrance and not to forget the junctions of Bommanahalli and Electronics City.
NRN has to do something to speedup the flyovers.
The return travel around 2.30 is a mess at Sparsh, RTO etc. Too much of work is going on. No lane dividers are there and for guys like me used to US roads, it is a mess. These slow moving trucks kill you!
For the same distance and 15 more minutes, you can avoid the messy traffic into South Bangalore and reach Bannerghatta Road, JP Nagar areas by taking a left on the Attibelle Circle and continue straight (dont take left or right) till you reach Anekal (you can visit your farmland, like I do on the way!) and take a right, to reach Bannerghatta via Jigani.
Smooth as Hemamalini cheeks, like Lalu said.
The Saturday morning drive takes 1 hour and 10 minutes in the normal NH7 route, while on Sunday it reduces by 10 minutes and I dont exceed 65 - 70 kmph as my car is new.
The return drive on NH7 is cool too! About 1 hour to reach Mysore Road junction at Silk Board. Then the fun starts of crawling.... on Saturday and while Sunday is cool.
I am in the அறிவியல் சிறுகதைப் போட்டி!
Alright!
I am there in the competition of Scifi for sure! அறிவியல் சிறுகதைப் போட்டி!
Check out http://cyrilalex.com/?p=440 & see கூடு விட்டு கூடு
When I got hit by tons of comments, I was wondering what is happening...
Sorry guys, only decent comments would be posted.
I am there in the competition of Scifi for sure! அறிவியல் சிறுகதைப் போட்டி!
Check out http://cyrilalex.com/?p=440 & see கூடு விட்டு கூடு
When I got hit by tons of comments, I was wondering what is happening...
Sorry guys, only decent comments would be posted.
Tuesday, July 15, 2008
koodu vittu koodu (Tamlish version)
koodu vittu koodu
15 july 2068
10.00 AM
Avarkaludaiya Hondaa Accord Heliversion, 2 mac speedil Kovaikku poikondu irunthadu. Concrete katadangalaku idaye irunda Bengaluru-Mysore Twin Cities, megangal naduvil maraya thodankiyathu.
"Machan Green Peace mattum illame poi irundal, ande rendu marum kooda michcham irundirukaadu!" Vasanth adirthan.
"Turbulence pola! Sari rendu maasama OB adichchu. Ippo Boss keta enna solrathu?".
"Uranium ellam theendu pochchu! Plutonim waste mattum than irukku. Ada vechu edavadu pannalam. Time travel kandupidicha, adutha nutrandula enna panrangonu, allitu varalam." endran Sankar. "Crude Oil suthama urunji kudichachu. Solar power mattum than irukku".
"Time travel ellam rombo palasu da" endran Vasanth. "Thalaiva urupata madiri than. Boss, project panna solli irukkar. Suitcase sizela Plutonium Nuclear power reactor madiri edavuthu pannuvoma?" Kopithu kondan Vasanth. Avanukka ippothellam six-six aaru over a side, cricket match than pudikuthu, "ambale pombale mixed team! Kondattam!". "Pudusa Goli Gundu game, sema fasta pickup agutha da". Avan vazhkaiye thani.
"60 varusam munadi, idu mari pesi iruntha, O.K. m..." salithu kondan, Sankar. "Ella machan, oru thadavai, namma padichome, palaiye Indira Soundararajan novel - koodu vittu koodu payura madiri.... ethavadu, teleporting project pannuvoma?".
Vasanth thulli kudithan. "Super ideada. OSHO sonna madiri, Quantum physicsla consciousness ellam, real ayitu varuthu. Atha control panra madiri, lollu samarcharam pannuvom! Geetha othukuvala?"
Geetha avargal iruvarai vida 20 vayadu moothaval. Project Director. Bifidium Corporationil. Strict. "42illum, summa sollakodathu. Romba intelligent!" Vasanth perumi kondan.
"Dictate panra. Pathu point power showle!" avasaramaga sonnan.
beep beep...
******
10.15 AM
Kovai heliportil avargal tharaiyai thotu.... me du va ga
i
ra
ngi
naar
gal
Indiavil Thozhil vaariyaga state peyar vaithiruthargal. Modi kuzhu parinthuaipadi. Pazhaya nangu south states ippodu IT State agivitadu. Westil Finance State. Northil Politics. Eastil Force.
"Vaange Two in One Sankar & Vasanth, enna matter? mupadu nimisam than approved time. Project details sollunga. Kiladu, romba musudu moodla irukudu."
Power showvil, tan kaiyil irunda pena pondra vasthuvai click seythu, ovvoru page aga kaatinan Sankar. Edayil Vasanthin explanations.
Avalukku avanidam irunthu ketadu ellam "Super Idea Madam" mattum than. "Konjam vittal, Mexico salavaikari jokes ketka arambithu viduvaan evan" manadil ninaithu kondal, Geetha.
"Project panra madiri than irukkuthu! Aana..." iluthaal.
"Enna madam edavadu...." Sankar avasarapattan, "approval problems?"
"No No" irumi kondal Geetha. "Life Sciences Department Aruna Singh, konjam life experiment pathi kodaiva. Jakkirathai."
"Sari unga team members yaar yaar. List Kodunga."
Coffee cups vanthadu. Synthesised pechil, Robo ketadu "sakkarai evlo?"
Vasanth Sonnaan "Vangi bath kedaikuma?". Robo "Puriyavillai" endrathu. "MTR recipes ellam 2050le cancelled!".
Sankar yosithu konde meduvaga parukinan. "Aruna enna ketpaal?".
******
11 AM
Vijay viru virupaga vandar. 100 vayudu endru solla mudiyadu. Rendu moondra thadavai, heartikku EET appuram oru facial tuckup mathiram than. noothi sochcham kilo... ssss.... perumuchchu konjam adikam, perusikku.
Azhagana amsamana naarpadu vayadu pen puyal Aruna Singh, avarodu vandal.
"Dear Kids. Rendu maasama Benchula enna thadavitu irundeenga? India Super Power aanadile irundu, inda Berika (Amerikavai appadi than solvar) pasanga, ovoru monthly share meetingla (2018la iruntha quarter results poi monthly vanthachu) kolranuga pa. Edavadu pudusa pannanum. Come on explain." irumi kondaar Vijay.
"Geetha explained all before coming here".
Sankar meendum oru murai, Power Show vin holograph displayil, ande pathu page ai kaatinaan.
Vijay mugathil siru salanum kooda illai. "Kiladu Face tuck up pannunadill irunthu, onnume puriyela. 60 varusam munnadi vanda Kamal D10 madiri. Evvalavu neram than kannai paarthu artham panrathu?" kisu kisuthan Vasanth.
"Wonderful" endral Aruna. Aval mugathil oru punnagai. "Success Machchi. Vudu joot!" Anantha pattan Vasanth. "Approval Kedaichchu!".
"Kids, neenga explain pannunathai paarthal, naan 2038il pannuna oru small prorotype gnabagam varuthu!. Project Tirupur. I will give it to you." endrar Vijay. "Just a teleport experiment! Geethavai revive panna solli iruken."
"Sure Sir", Sankar sonnan. "Eppo start pannanum?".
"Aruna, konjam help pannuma. Rendu per mattum pothum." endra Vijay.
"I will take you to the lab." konjinal Aruna. "It is one project that I want to revive!".
*******
5 PM
Ande labile, avargal iruvar mattum. Palavida controlgal beepitu kondirunthana.
"Ok da ande prototype fix panniyachu." Vasanth sandosam aanan. "Green light!".
"Manualla sonna mathiri ellam ready" Sankar ananthithan. "GPSle co-ordinates set pannita, escape!".
"Idu success aana, next step, naama time control panidalam!" endran Vasanth "Fasten your seat belt, Sankar! Ondru, Irandu,
Moondru..."
"Dai dai" alarinan Sankar "enna switch da thote? Udambelam eriyuthu. ah..."
Iruvarum marikondu irunthargal....
******
15th July 2008 5.01 PM Kovai
ange irandu kuruvigal paranthu kondu irunthane. Sankarum Vasanthukkum, Geethavoda Kuruvi Recreation project patri
therindirukka neyayam illai.
15 july 2068
10.00 AM
Avarkaludaiya Hondaa Accord Heliversion, 2 mac speedil Kovaikku poikondu irunthadu. Concrete katadangalaku idaye irunda Bengaluru-Mysore Twin Cities, megangal naduvil maraya thodankiyathu.
"Machan Green Peace mattum illame poi irundal, ande rendu marum kooda michcham irundirukaadu!" Vasanth adirthan.
"Turbulence pola! Sari rendu maasama OB adichchu. Ippo Boss keta enna solrathu?".
"Uranium ellam theendu pochchu! Plutonim waste mattum than irukku. Ada vechu edavadu pannalam. Time travel kandupidicha, adutha nutrandula enna panrangonu, allitu varalam." endran Sankar. "Crude Oil suthama urunji kudichachu. Solar power mattum than irukku".
"Time travel ellam rombo palasu da" endran Vasanth. "Thalaiva urupata madiri than. Boss, project panna solli irukkar. Suitcase sizela Plutonium Nuclear power reactor madiri edavuthu pannuvoma?" Kopithu kondan Vasanth. Avanukka ippothellam six-six aaru over a side, cricket match than pudikuthu, "ambale pombale mixed team! Kondattam!". "Pudusa Goli Gundu game, sema fasta pickup agutha da". Avan vazhkaiye thani.
"60 varusam munadi, idu mari pesi iruntha, O.K. m..." salithu kondan, Sankar. "Ella machan, oru thadavai, namma padichome, palaiye Indira Soundararajan novel - koodu vittu koodu payura madiri.... ethavadu, teleporting project pannuvoma?".
Vasanth thulli kudithan. "Super ideada. OSHO sonna madiri, Quantum physicsla consciousness ellam, real ayitu varuthu. Atha control panra madiri, lollu samarcharam pannuvom! Geetha othukuvala?"
Geetha avargal iruvarai vida 20 vayadu moothaval. Project Director. Bifidium Corporationil. Strict. "42illum, summa sollakodathu. Romba intelligent!" Vasanth perumi kondan.
"Dictate panra. Pathu point power showle!" avasaramaga sonnan.
beep beep...
******
10.15 AM
Kovai heliportil avargal tharaiyai thotu.... me du va ga
i
ra
ngi
naar
gal
Indiavil Thozhil vaariyaga state peyar vaithiruthargal. Modi kuzhu parinthuaipadi. Pazhaya nangu south states ippodu IT State agivitadu. Westil Finance State. Northil Politics. Eastil Force.
"Vaange Two in One Sankar & Vasanth, enna matter? mupadu nimisam than approved time. Project details sollunga. Kiladu, romba musudu moodla irukudu."
Power showvil, tan kaiyil irunda pena pondra vasthuvai click seythu, ovvoru page aga kaatinan Sankar. Edayil Vasanthin explanations.
Avalukku avanidam irunthu ketadu ellam "Super Idea Madam" mattum than. "Konjam vittal, Mexico salavaikari jokes ketka arambithu viduvaan evan" manadil ninaithu kondal, Geetha.
"Project panra madiri than irukkuthu! Aana..." iluthaal.
"Enna madam edavadu...." Sankar avasarapattan, "approval problems?"
"No No" irumi kondal Geetha. "Life Sciences Department Aruna Singh, konjam life experiment pathi kodaiva. Jakkirathai."
"Sari unga team members yaar yaar. List Kodunga."
Coffee cups vanthadu. Synthesised pechil, Robo ketadu "sakkarai evlo?"
Vasanth Sonnaan "Vangi bath kedaikuma?". Robo "Puriyavillai" endrathu. "MTR recipes ellam 2050le cancelled!".
Sankar yosithu konde meduvaga parukinan. "Aruna enna ketpaal?".
******
11 AM
Vijay viru virupaga vandar. 100 vayudu endru solla mudiyadu. Rendu moondra thadavai, heartikku EET appuram oru facial tuckup mathiram than. noothi sochcham kilo... ssss.... perumuchchu konjam adikam, perusikku.
Azhagana amsamana naarpadu vayadu pen puyal Aruna Singh, avarodu vandal.
"Dear Kids. Rendu maasama Benchula enna thadavitu irundeenga? India Super Power aanadile irundu, inda Berika (Amerikavai appadi than solvar) pasanga, ovoru monthly share meetingla (2018la iruntha quarter results poi monthly vanthachu) kolranuga pa. Edavadu pudusa pannanum. Come on explain." irumi kondaar Vijay.
"Geetha explained all before coming here".
Sankar meendum oru murai, Power Show vin holograph displayil, ande pathu page ai kaatinaan.
Vijay mugathil siru salanum kooda illai. "Kiladu Face tuck up pannunadill irunthu, onnume puriyela. 60 varusam munnadi vanda Kamal D10 madiri. Evvalavu neram than kannai paarthu artham panrathu?" kisu kisuthan Vasanth.
"Wonderful" endral Aruna. Aval mugathil oru punnagai. "Success Machchi. Vudu joot!" Anantha pattan Vasanth. "Approval Kedaichchu!".
"Kids, neenga explain pannunathai paarthal, naan 2038il pannuna oru small prorotype gnabagam varuthu!. Project Tirupur. I will give it to you." endrar Vijay. "Just a teleport experiment! Geethavai revive panna solli iruken."
"Sure Sir", Sankar sonnan. "Eppo start pannanum?".
"Aruna, konjam help pannuma. Rendu per mattum pothum." endra Vijay.
"I will take you to the lab." konjinal Aruna. "It is one project that I want to revive!".
*******
5 PM
Ande labile, avargal iruvar mattum. Palavida controlgal beepitu kondirunthana.
"Ok da ande prototype fix panniyachu." Vasanth sandosam aanan. "Green light!".
"Manualla sonna mathiri ellam ready" Sankar ananthithan. "GPSle co-ordinates set pannita, escape!".
"Idu success aana, next step, naama time control panidalam!" endran Vasanth "Fasten your seat belt, Sankar! Ondru, Irandu,
Moondru..."
"Dai dai" alarinan Sankar "enna switch da thote? Udambelam eriyuthu. ah..."
Iruvarum marikondu irunthargal....
******
15th July 2008 5.01 PM Kovai
ange irandu kuruvigal paranthu kondu irunthane. Sankarum Vasanthukkum, Geethavoda Kuruvi Recreation project patri
therindirukka neyayam illai.
கூடு விட்டு கூடு
கூடு விட்டு கூடு
15 ஜுலை 2068 10 AM
அவர்களுடைய ஹோண்டா அகார்ட் ஹேலீவேர்சொன் 2 மாக்ல் கோவைக்கு போய்க்கொண்டு இருந்தது.
கட்டிடங்கள் இடயே பெங்களுறு-ம்ய்சுறு டூவின் ஸிடீஸ், மேகங்கள் நடுவில் மறைய தொடங்கியது.
"மச்சான் கிரீன் பீஸ் மட்டும் இல்லாமெ போய் இருந்தால், ரெண்டு மரம் கூட மிச்சம் இருந்திருக்காது!" வசந்த் அதிர்ததான். "டர்ப்யுலெந்ஸ் போல! சரி ரெண்டு மாசமா ஓB அடிச்சு. இப்போ பாஸ் கேட்ட என்ன சொல்றது?".
"யுரேநீயம் எல்லாம் தீந்து போச்சு! பிளுடோனீம் வேஸ்ட் மட்டும் தான் இருக்கு. ஆத வெச்சு ஏதாவது பண்ணலாம்.
டைம் திராவெல் கண்டுபிடிச்சு, அடுத்த நூற்றாண்டுல என்ன பண்றங்கோனு, அல்லித்து வரலாம்." என்றான் சங்கர்.
" க்ரூட் ஆயில் சுத்தமா உருஞ்சி குடிசாச்சு. ஸோலார் பவர் மட்டும் தான் இருக்கு".
"டைம் த்ரவெல் எல்லாம் ரோம்போ பழசு டா" என்றான் வசந்த். "தலைவா உருப்பட்ட மாதிரி தான்.
பாஸ், ப்ராஜெக்ட் பண்ண சொல்லி இருக்கார். ஸூட்கேஸ் சைசூலே ப்லுடோநீயம் ந்யூக்லியர் பவர் ரியாக்டர் மாதிரி ஏதாவது பண்ணுவோம?" கோபித்து கொண்டான் வசந்த்.
அவனுக்கு இப்போதெல்லாம் ஸிக்ஸ்-ஸிக்ஸ் ஆறு ஓவர் அ ஸைட், க்ரிகெட் மாட்ச் தான் புடிக்குது,
"ஆம்பலெ பொம்பளெ மிக்ஸ்ட் டீம்! கொண்டாட்டம்!". "புதுசா கோழி குண்டு கேம், செம ஃபாஸ்டா பிகப் ஆகுதத டா". அவன் வாழ்க்கையே தனி!
"60 வருசம் முநதி, இது மாறி பேசி இருந்த, ஓ கே ம்..." சலித்து கொண்டான், சங்கர். "எலா மச்சான், ஒரு தடவை,
நாம படிச்சொமில்லெ பழையெ இந்திரா சௌந்தரராஜன் நாவெல் - கூடு விட்டு கூடு பாயுற மாதிரி.... ஏதாவது,
டெலிபோர்டிங் ப்ராஜெக்ட் பண்ணுவோம?".
வசந்த் துள்ளி குதித்தான். "ஸூபர் ஐடியா. க்வாஂன்டம் ஃபிஸிக்ஸ்ல ஓஷோ சொன்ன மாதிரி, கானஸியீனஸ் எல்லாம், ரியல் ஆயிட்டு வருது.அத்த கஂனட்ரோல் பண்ற மாதிரி, லொள்ளு சமாசாரம் பண்ணுவோம்! கீதா ஒத்துக்கொள்வாளா?"
கீதா அவர்கள் இருவரை விட 20 வயது மூத்தவள். ப்ராஜெக்ட் டைரெக்டர். ஸ்ட்ரிக்ட். "42இல்லும், சும்மா சொல்லக்கூடாது. ரொம்ப இஂடெலிஜெஂட்!" வசந்த் பெருமி கொண்டான்.
"டிக்டேட் பன்றா. பத்து பாயஂன்ட் பவர் ஷொவிலே!" அவசரமாக சொன்னான்.
பீப் பீப்...
*****
10.15 AM
கோவை ஹெலிபோர்டில் அவர்கள் தரையை தொட்டு.... மெ து வா க
இ
ற
ங்கி
னார்
கள்!
இந்தியாவில் தொழில் வாரியாக ஸ்டேட் பெயர் வைத்திருந்தார்கள். மோடீ குழு பரிந்துரைபடி. பைழய நான்கு ஸௌத் ஸ்டேட்ஸ் இப்போது I.T. ஸ்டேட் ஆகி விட்டது. வெஸ்ட்ல் ஃபைனன்ஸ் ஸ்டேட். நார்தில் பாலிடிக்ஸ். ஈஸ்ட் ஃபோர்ஸ்.
"வாங்கோ டூ இன் ஒண்ணு சங்கர் & வசந்த், என்ன ம்யாடர்? முப்பது நிமிசம் தான் அப்ரூவ்ட் டைம். ப்ராஜெக்ட் டீடேல்ஸ் சொல்லுங்க. கிழடு, ரொம்ப மூசுடு மூடுல இருக்குது."
பவர் ஷொவில, தான் கையில் இருந்த பேனா போன்ற வஸ்துவை க்லிக் செய்து, ஒவ்வொரு பேஜ் ஆகா காட்டினான் சங்கர்.
இடேயில் வசந்த்தின் விவரிப்பு. விவரிப்பு!
அவளுக்கு அவனிடம் இருந்து கேட்டது எல்லாம் "ஸூபர் ஐடியா மாடம்" மட்டும் தான். "கொஞ்சம் விட்டால், மெக்ஸிகோ சலவைக்காரி ஜோக்ஸ் கேட்க ஆரம்பித்து விடுவான் இவன்" மனதில் நினைத்து கொண்டாள், கீதா.
"ப்ராஜெக்ட் பண்ற மாதிரி தான் இருக்குது! ஆனா..." இழுத்தாள்.
"என்ன மேடம் ஏதாவது...." சங்கர் அவசரப்பட்டான், "அப்ரூவல் ப்ராப்லம்ஸ்?"
"நோ நோ" இருமி கொண்டாள் கீதா. "லைஃப் ஸைந்ஸஸ் டிபார்ட்மென்ட் அருணா சிங், கொஞ்சம் லைஃப் எக்ஸ்பெரிமெஂட் பதி கோடைவா. ஜாக்கிரதை."
"சரி உங்க டீம் மென்பர்ஸ் யார் யார். லிஸ்ட் கொடுங்க."
காஃபீ கப்ஸ் வந்தது. ஸிஂந்தெஸிஸ்ட் பேச்சில், ரோபோ கேட்டது "சக்கறை எவ்ளோ?"
வசந்த் சொன்னான் "வாங்கி பாத் கெடைகுமா?". ரோபோ "புரியவில்லை" என்றது. "மற்ற் ரெஸிபீஸ் எல்லாம் 2050லே க்யாந்ஸல்ட்!".
சங்கர் யோசித்து கொண்டே மெதுவாக பருகினான். "அருணா என்ன கேட்பாள்?".
*****
11 AM
விஜய் விறு விருப்போக வந்தார். 100 வயுது என்று சொல்ல முடியாது. ரெண்டு மூன்ற தடவை, இதய அறுவை அப்புறம் ஒரு பசியல்முக தூக்குப் மாத்திரம் தான்.
நூத்தி சொச்சம் கிலோ... ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்.... பெருமூச்சு கொஞ்சம் அதிகம், பெருஸிக்கு.
அழகான அம்சமான நாற்பது வயது பெண் புயல் அருணா சிங், அவரோடு வந்தாள்.
"டியர் கீட்ஸ். ரெண்டு மாசமா பென்சூல என்ன தடுவிது இருந்தீங்க? இந்திய ஸூபர் பவர் ஆனதிலே இருந்து, இந்த பெரிக்கா (அமெரிக்காவை அப்படி தான் சொல்வார்) பசங்க, ஓவொரு மந்த்லீ மீட்டிங்கில் (2018ல இருந்த க்வார்டர் ரிஸல்ட்ஸ் போய் மஂத்லீ வந்தாச்சு) கொல்ரணுக பா. ஏதாவது புதுசா பண்ணனும்.
கம் ஆன் சொல்லுங்க" இருமிக் கொண்டார் விஜய்.
"கீதா எக்ஸ்ப்லேஂட் ஆல் பிஃபோர் கமிங் ஹியர்".
சங்கர் மீண்டும் ஒரு முறை, பவர் ஷோவீண் ஹாலொக்ர்யாஃப் டீஸ்ப்லயில், அந்தெ பத்து பேஜ் ஐ காட்டினான்.
விஜய் முகத்தில் சிறு சலனம் கூட இல்லை. "கீழடு ஃபேஸ் டக் உப் பண்ணுநாதில்ல் இருந்து, ஒண்ணுமே புரியேல. 60 வருசம் முன்னாடி வந்த
கமல் D10 மாதிரி. எவ்வளவு நேரம் தான் கண்ணை பார்த்து அர்த்தம் பண்றது?" கீசு கீசுதன் வஸந்த்.
"வொன்தேர்புள்" என்றாள் அருணா. அவள் முகத்தில் ஒரு புன்னகை. "ஸக்ஸெஸ் மச்சி. வூடு ஜூட்!" ஆனந்த பட்டான் வஸந்த். "அப்ரூவல்
கெதைசாசு!".
"கீட்ஸ், நீங்க சொல்றத பார்த்தால், நான் 2038இல் பண்ணுன ஒரு ஸ்மால் ப்ரோட டைப் ஞாபகம் வருது!. ப்ராஜெக்ட் திருப்பூர்.
இ வில் கிவ் இட் டு யூ." என்றார் விஜய். "ஜஸ்ட் அ டெலிபோர்ட் எக்ஸ்பெரிமெஂட்! கீதாவை ரிவைவ் பண்ண சொல்லி இருக்கேன்."
"சூர் ஸர்", சங்கர் சொன்னான். "எப்போ ஸ்டார்ட் பண்ணனும்?".
"இ வில் டேக் யூ டு த லாப்." கொஞ்சினாள் அருணா. "இட் இஸ் ஒன் ப்ராஜெக்ட் தட் ஐ வான்ட் டு ரிவைவ்!".
*******
5 PM
அந்த லாபீலே, அவர்கள் இருவர் மட்டும். பலவித கான்ட்ரொல்கல் பீப்பிட்டு கொண்டிருந்தன.
"ஓகே டா அந்த ப்ரோடடைப் ஃபிக்ஸ் பண்ணியாச்சு." வஸந்த் சந்தோசம் ஆனான். "கிரீன் லைட்!".
"மானுல்ல சொன்ன மாதிரி எல்லாம் ரெடீ" சங்கர் ஆனந்தித்தான். "GPSலெ கோ-ஆர்டிநேட்ஸ் செட் பண்னிட்டா, எஸ்கேப்!".
"இது சக்செஸ் பண்னிட்டா, நெக்ஸ்ட் ஸ்டெப், நாம டைம் கன்ட்ரோல் பண்ணலாம்!" என்றான் வசந்த் "ஃபாஸ்தேன் யுவர் ஸீட் பெல்ட், சங்கர்! ஒன்று, இரண்டு, மூன்று..."
"டாய் டாய்" அலறினான் சங்கர் "என்ன ஸ்விச் டா தொட்டே? உடம்பெலம் எறியுது. ஆ..."
இருவரும் மாறிக்கொண்டு இருந்தார்கள்....
******
15th July 2008 5.01 PM கோவை
அங்கே இரண்டு குருவிகள் பறந்து கொண்டு இருந்தன. சங்கருக்கும் வஸந்துக்கும், கீதாவோட குருவி ரெக்ரியாட்ஸ்ன் ப்ராஜெக்ட் பற்றி தெரிந்திருக்க நீயாயம் இல்லை.!
*********************************************************************************
Author's note:
I am in the அறிவியல் சிறுகதைப் போட்டி!
The idea was to participate in spirit. Sorry for any font issues and spellings. I use Firefox to the core, and http://quillpad.in/tamil to convert.
If you have tough time reading, please read the Tamlish version here ...
I am getting so many comments and I will post some good ones only! Sorry!
15 ஜுலை 2068 10 AM
அவர்களுடைய ஹோண்டா அகார்ட் ஹேலீவேர்சொன் 2 மாக்ல் கோவைக்கு போய்க்கொண்டு இருந்தது.
கட்டிடங்கள் இடயே பெங்களுறு-ம்ய்சுறு டூவின் ஸிடீஸ், மேகங்கள் நடுவில் மறைய தொடங்கியது.
"மச்சான் கிரீன் பீஸ் மட்டும் இல்லாமெ போய் இருந்தால், ரெண்டு மரம் கூட மிச்சம் இருந்திருக்காது!" வசந்த் அதிர்ததான். "டர்ப்யுலெந்ஸ் போல! சரி ரெண்டு மாசமா ஓB அடிச்சு. இப்போ பாஸ் கேட்ட என்ன சொல்றது?".
"யுரேநீயம் எல்லாம் தீந்து போச்சு! பிளுடோனீம் வேஸ்ட் மட்டும் தான் இருக்கு. ஆத வெச்சு ஏதாவது பண்ணலாம்.
டைம் திராவெல் கண்டுபிடிச்சு, அடுத்த நூற்றாண்டுல என்ன பண்றங்கோனு, அல்லித்து வரலாம்." என்றான் சங்கர்.
" க்ரூட் ஆயில் சுத்தமா உருஞ்சி குடிசாச்சு. ஸோலார் பவர் மட்டும் தான் இருக்கு".
"டைம் த்ரவெல் எல்லாம் ரோம்போ பழசு டா" என்றான் வசந்த். "தலைவா உருப்பட்ட மாதிரி தான்.
பாஸ், ப்ராஜெக்ட் பண்ண சொல்லி இருக்கார். ஸூட்கேஸ் சைசூலே ப்லுடோநீயம் ந்யூக்லியர் பவர் ரியாக்டர் மாதிரி ஏதாவது பண்ணுவோம?" கோபித்து கொண்டான் வசந்த்.
அவனுக்கு இப்போதெல்லாம் ஸிக்ஸ்-ஸிக்ஸ் ஆறு ஓவர் அ ஸைட், க்ரிகெட் மாட்ச் தான் புடிக்குது,
"ஆம்பலெ பொம்பளெ மிக்ஸ்ட் டீம்! கொண்டாட்டம்!". "புதுசா கோழி குண்டு கேம், செம ஃபாஸ்டா பிகப் ஆகுதத டா". அவன் வாழ்க்கையே தனி!
"60 வருசம் முநதி, இது மாறி பேசி இருந்த, ஓ கே ம்..." சலித்து கொண்டான், சங்கர். "எலா மச்சான், ஒரு தடவை,
நாம படிச்சொமில்லெ பழையெ இந்திரா சௌந்தரராஜன் நாவெல் - கூடு விட்டு கூடு பாயுற மாதிரி.... ஏதாவது,
டெலிபோர்டிங் ப்ராஜெக்ட் பண்ணுவோம?".
வசந்த் துள்ளி குதித்தான். "ஸூபர் ஐடியா. க்வாஂன்டம் ஃபிஸிக்ஸ்ல ஓஷோ சொன்ன மாதிரி, கானஸியீனஸ் எல்லாம், ரியல் ஆயிட்டு வருது.அத்த கஂனட்ரோல் பண்ற மாதிரி, லொள்ளு சமாசாரம் பண்ணுவோம்! கீதா ஒத்துக்கொள்வாளா?"
கீதா அவர்கள் இருவரை விட 20 வயது மூத்தவள். ப்ராஜெக்ட் டைரெக்டர். ஸ்ட்ரிக்ட். "42இல்லும், சும்மா சொல்லக்கூடாது. ரொம்ப இஂடெலிஜெஂட்!" வசந்த் பெருமி கொண்டான்.
"டிக்டேட் பன்றா. பத்து பாயஂன்ட் பவர் ஷொவிலே!" அவசரமாக சொன்னான்.
பீப் பீப்...
*****
10.15 AM
கோவை ஹெலிபோர்டில் அவர்கள் தரையை தொட்டு.... மெ து வா க
இ
ற
ங்கி
னார்
கள்!
இந்தியாவில் தொழில் வாரியாக ஸ்டேட் பெயர் வைத்திருந்தார்கள். மோடீ குழு பரிந்துரைபடி. பைழய நான்கு ஸௌத் ஸ்டேட்ஸ் இப்போது I.T. ஸ்டேட் ஆகி விட்டது. வெஸ்ட்ல் ஃபைனன்ஸ் ஸ்டேட். நார்தில் பாலிடிக்ஸ். ஈஸ்ட் ஃபோர்ஸ்.
"வாங்கோ டூ இன் ஒண்ணு சங்கர் & வசந்த், என்ன ம்யாடர்? முப்பது நிமிசம் தான் அப்ரூவ்ட் டைம். ப்ராஜெக்ட் டீடேல்ஸ் சொல்லுங்க. கிழடு, ரொம்ப மூசுடு மூடுல இருக்குது."
பவர் ஷொவில, தான் கையில் இருந்த பேனா போன்ற வஸ்துவை க்லிக் செய்து, ஒவ்வொரு பேஜ் ஆகா காட்டினான் சங்கர்.
இடேயில் வசந்த்தின் விவரிப்பு. விவரிப்பு!
அவளுக்கு அவனிடம் இருந்து கேட்டது எல்லாம் "ஸூபர் ஐடியா மாடம்" மட்டும் தான். "கொஞ்சம் விட்டால், மெக்ஸிகோ சலவைக்காரி ஜோக்ஸ் கேட்க ஆரம்பித்து விடுவான் இவன்" மனதில் நினைத்து கொண்டாள், கீதா.
"ப்ராஜெக்ட் பண்ற மாதிரி தான் இருக்குது! ஆனா..." இழுத்தாள்.
"என்ன மேடம் ஏதாவது...." சங்கர் அவசரப்பட்டான், "அப்ரூவல் ப்ராப்லம்ஸ்?"
"நோ நோ" இருமி கொண்டாள் கீதா. "லைஃப் ஸைந்ஸஸ் டிபார்ட்மென்ட் அருணா சிங், கொஞ்சம் லைஃப் எக்ஸ்பெரிமெஂட் பதி கோடைவா. ஜாக்கிரதை."
"சரி உங்க டீம் மென்பர்ஸ் யார் யார். லிஸ்ட் கொடுங்க."
காஃபீ கப்ஸ் வந்தது. ஸிஂந்தெஸிஸ்ட் பேச்சில், ரோபோ கேட்டது "சக்கறை எவ்ளோ?"
வசந்த் சொன்னான் "வாங்கி பாத் கெடைகுமா?". ரோபோ "புரியவில்லை" என்றது. "மற்ற் ரெஸிபீஸ் எல்லாம் 2050லே க்யாந்ஸல்ட்!".
சங்கர் யோசித்து கொண்டே மெதுவாக பருகினான். "அருணா என்ன கேட்பாள்?".
*****
11 AM
விஜய் விறு விருப்போக வந்தார். 100 வயுது என்று சொல்ல முடியாது. ரெண்டு மூன்ற தடவை, இதய அறுவை அப்புறம் ஒரு பசியல்முக தூக்குப் மாத்திரம் தான்.
நூத்தி சொச்சம் கிலோ... ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்.... பெருமூச்சு கொஞ்சம் அதிகம், பெருஸிக்கு.
அழகான அம்சமான நாற்பது வயது பெண் புயல் அருணா சிங், அவரோடு வந்தாள்.
"டியர் கீட்ஸ். ரெண்டு மாசமா பென்சூல என்ன தடுவிது இருந்தீங்க? இந்திய ஸூபர் பவர் ஆனதிலே இருந்து, இந்த பெரிக்கா (அமெரிக்காவை அப்படி தான் சொல்வார்) பசங்க, ஓவொரு மந்த்லீ மீட்டிங்கில் (2018ல இருந்த க்வார்டர் ரிஸல்ட்ஸ் போய் மஂத்லீ வந்தாச்சு) கொல்ரணுக பா. ஏதாவது புதுசா பண்ணனும்.
கம் ஆன் சொல்லுங்க" இருமிக் கொண்டார் விஜய்.
"கீதா எக்ஸ்ப்லேஂட் ஆல் பிஃபோர் கமிங் ஹியர்".
சங்கர் மீண்டும் ஒரு முறை, பவர் ஷோவீண் ஹாலொக்ர்யாஃப் டீஸ்ப்லயில், அந்தெ பத்து பேஜ் ஐ காட்டினான்.
விஜய் முகத்தில் சிறு சலனம் கூட இல்லை. "கீழடு ஃபேஸ் டக் உப் பண்ணுநாதில்ல் இருந்து, ஒண்ணுமே புரியேல. 60 வருசம் முன்னாடி வந்த
கமல் D10 மாதிரி. எவ்வளவு நேரம் தான் கண்ணை பார்த்து அர்த்தம் பண்றது?" கீசு கீசுதன் வஸந்த்.
"வொன்தேர்புள்" என்றாள் அருணா. அவள் முகத்தில் ஒரு புன்னகை. "ஸக்ஸெஸ் மச்சி. வூடு ஜூட்!" ஆனந்த பட்டான் வஸந்த். "அப்ரூவல்
கெதைசாசு!".
"கீட்ஸ், நீங்க சொல்றத பார்த்தால், நான் 2038இல் பண்ணுன ஒரு ஸ்மால் ப்ரோட டைப் ஞாபகம் வருது!. ப்ராஜெக்ட் திருப்பூர்.
இ வில் கிவ் இட் டு யூ." என்றார் விஜய். "ஜஸ்ட் அ டெலிபோர்ட் எக்ஸ்பெரிமெஂட்! கீதாவை ரிவைவ் பண்ண சொல்லி இருக்கேன்."
"சூர் ஸர்", சங்கர் சொன்னான். "எப்போ ஸ்டார்ட் பண்ணனும்?".
"இ வில் டேக் யூ டு த லாப்." கொஞ்சினாள் அருணா. "இட் இஸ் ஒன் ப்ராஜெக்ட் தட் ஐ வான்ட் டு ரிவைவ்!".
*******
5 PM
அந்த லாபீலே, அவர்கள் இருவர் மட்டும். பலவித கான்ட்ரொல்கல் பீப்பிட்டு கொண்டிருந்தன.
"ஓகே டா அந்த ப்ரோடடைப் ஃபிக்ஸ் பண்ணியாச்சு." வஸந்த் சந்தோசம் ஆனான். "கிரீன் லைட்!".
"மானுல்ல சொன்ன மாதிரி எல்லாம் ரெடீ" சங்கர் ஆனந்தித்தான். "GPSலெ கோ-ஆர்டிநேட்ஸ் செட் பண்னிட்டா, எஸ்கேப்!".
"இது சக்செஸ் பண்னிட்டா, நெக்ஸ்ட் ஸ்டெப், நாம டைம் கன்ட்ரோல் பண்ணலாம்!" என்றான் வசந்த் "ஃபாஸ்தேன் யுவர் ஸீட் பெல்ட், சங்கர்! ஒன்று, இரண்டு, மூன்று..."
"டாய் டாய்" அலறினான் சங்கர் "என்ன ஸ்விச் டா தொட்டே? உடம்பெலம் எறியுது. ஆ..."
இருவரும் மாறிக்கொண்டு இருந்தார்கள்....
******
15th July 2008 5.01 PM கோவை
அங்கே இரண்டு குருவிகள் பறந்து கொண்டு இருந்தன. சங்கருக்கும் வஸந்துக்கும், கீதாவோட குருவி ரெக்ரியாட்ஸ்ன் ப்ராஜெக்ட் பற்றி தெரிந்திருக்க நீயாயம் இல்லை.!
*********************************************************************************
Author's note:
I am in the அறிவியல் சிறுகதைப் போட்டி!
The idea was to participate in spirit. Sorry for any font issues and spellings. I use Firefox to the core, and http://quillpad.in/tamil to convert.
If you have tough time reading, please read the Tamlish version here ...
I am getting so many comments and I will post some good ones only! Sorry!
Selling to the World’s Best Investor
Selling to the World's Best Investor
(OR HOW TO PITCH YOUR COMPANY TO THE BEST INVESTOR IN THE WORLD IN 30 SECONDS OR LESS)
As I walked past the Plaza Hotel near 58th Street and Fifth Avenue on a glorious May morning in 1994, I heard someone call out, "Warren Buffett!" Turning in the direction of the voice, I saw a woman in a bright red dress stop Buffett on the sidewalk and start a friendly conversation with him. Buffett, dressed comfortably in an off-the-rack suit, listened patiently to the woman, who, it turned out, was a shareholder of Berkshire Hathaway, Buffett's hugely successful company. At the time, the legendary investor was the second richest man in the United States, and a share of Berkshire stock was about $20,000.
As it happened, I was in New York that day to meet with our financial advisors at Morgan Stanley to talk about our company, which at the time operated 143 jewelry stores nationwide (more than 245 now). Personally, I felt uncomfortable expanding the company beyond my ability to know every store manager on a first-name basis. We had grown well beyond that point, and we were still growing. We had no interest in going public. We didn't want to be pressured to pay more attention to quarterly earnings and stock price than to the long-term operational health of the company and the well-being of our associates.
We certainly didn't want some financial butcher carving up this jewel and selling it piecemeal. I also didn't want my associates spitting on my grave.
As the woman said her goodbyes and turned to go, and as Buffett prepared to cross the street, I saw my own opportunity, stepped forward and thrust out my hand. "Hello, Mr. Buffett," I said. "I'm Barnett Helzberg of Helzberg Diamonds in Kansas City." I didn't sense any recognition in his face, but he politely
shook my hand and said "Hello" back, willing, if not eager, to hear me out. Then, right there on the sidewalk, as busy New Yorkers
rushed past us and street traffic buzzed around us, I told one of the most astute businessmen in America why he ought to consider buying our family's 79-year-old jewelry business, headquartered in North Kansas City, Missouri. "I believe that our company matches your criteria for investment," I said. To which he replied, simply, "Send me the information. It will be confidential."
My conversation with Buffett lasted no more than half a minute. (In fact, the account of my sidewalk pitch to Buffett was featured in the January 2002 issue of Harvard Management Communication Letter as an example of the classic elevator pitch, which entails selling your idea in the time it takes to ride an elevator three stories.) My idea, of course, was to grab his attention. How often do you encounter Warren Buffett on a sidewalk and pique his curiosity in your family company?
As I walked away, however, I wondered whether my approach might have seemed abrupt, if not downright presumptuous. Yet, I felt certain that our successful, three-generation family business made a perfect fit with Buffett's Berkshire Hathaway, which Fortune magazine has repeatedly named as one of the 10
most respected companies in America. In 1994, Berkshire's $11.9 billion net worth was greater than Coca-Cola and Pepsico combined. It was a collection of 30 businesses including such signature names as See's Candy, World Book, and Nebraska Furniture Mart. It was the largest shareholder in Gillette, Coca-
Cola, and the American Express Company. To be sure, if you're looking for a gauge to measure how well your company has grown and developed, and how well
your management has led and cared for your company's associates, you can't do any better than to find yourself in a situation where Warren Buffett wants to buy it. And that's just the situation in which we found ourselves in 1994. Imagine our gut-busting pride when, as the third-generation owners of Helzberg, Buffett later explained why he decided to buy our business: "We associate ourselves with some real jewels of the American business world. And I think it's quite fitting
that Helzberg joins this collection of jewels. It's just exactly the kind of company we like to invest in. It's got outstanding management. It's got a leadership position. It's on the move. I would hate to compete with you fellows. I'd rather be on your side of the fence. And that's the side we're going to be on."
My dream buyer for the family business all along was Warren Buffett. I knew we could trust him to keep the headquarters in Kansas City, resist changing the company's character, and retain the jobs of all of Helzberg's associates. It might have been simpler to sell to the highest bidder, but that notion seemed as sensible as choosing a brain surgeon based on the lowest price rather than on talent and reputation.
I had purchased four shares of Berkshire Hathaway stock in 1989 just so I could attend Berkshire's annual meetings and pick up some of Buffett's wisdom. His presentations are warm and unpretentious. He genuinely enjoys people. He's often quoted saying, "Great people do great things." He also likes to say, "We only buy companies that we trust." That certainly proved to be true when he bought Helzberg Diamonds. My first visit to a Berkshire Hathaway annual meeting was
quite a revelation and taught me a great deal about Warren Buffett and his philosophies. My notes included, "Hire seven footers, that is, hire people with incredible abilities." Another very, very strong impression was obtained through an answer he gave a Kellogg Business School student who asked, "How do I determine which job to take?" Warren's answer was simply, "Get a job you love, at a company you respect!" His people orientation was obvious and since I had been taught from day one by my Dad that "Business is people," this was most impressive.
Buffett recounted the story of how he acquired our company to shareholders this way: "Barnett said he had a business we might be interested in. When people say that, it usually turns out they have a lemonade stand with potential, of course, to quickly grow into the next Microsoft. So I simply asked Barnett to send me particulars. That, I thought to myself, will be the end of that." In fact, it did almost end there. I promptly went home and sent Buffett nothing, afflicted with hang-ups about confidentiality. I'm the kind of guy who asks for someone's Social Security number before I tell them the time. But one night I reread the chairman's letter in the Berkshire annual report. There was Buffett again inviting companies that meet his acquisition criteria to send him information, and he would "promise
complete confidentiality." While shaving the next morning, I looked at the slow learner in the mirror and began to scold myself for procrastinating. "He told you in person it would be confidential. He told you in writing. Do you want it set to music? Send him the information." So I finally did.
Not long after we sent Buffett our financial information, he called us up and told us he wanted to talk. He said we were a lot like Berkshire, which to me was the ultimate compliment. Soon we were in his office in Omaha negotiating a sale. His incredible diplomacy was strongly evident during our visit. Our CPA from Deloitte & Touche told him the incredibly high price that we had come up with for the business, based on what he had paid for another company. I recall he had no reaction even though it was actually about double the price that he ultimately paid. I am sure Mr. Buffett and I both thought it was ridiculously high!
"This can be the fastest deal in history," Buffett said. "But what about due diligence?" I asked, surprised at how fast the negotiations were moving. Most suitors demand to see every scrap of paper you've ever generated and to interview every top manager. That wasn't Buffett's way. "I can smell these things,"
Buffett said. "This one smells good." That would not be my last surprise. I asked about a noncompete clause. "You'll certainly want that, won't you?" I
asked. Buffett shrugged. "You wouldn't do anything to hurt this company," he said. When a guy says that to you, he has you on your honor for the rest of your life.
When Buffett buys a company, he's not looking for a quick resale to make a buck. He told us, "Someone asked one time what my favorite holding period for securities is and I said forever. And that's exactly the way we feel about our businesses." When we were ready to leave his office and asked if a cab
could be called, he insisted on walking us to the elevator, riding it down with us, and standing on the street to wait with us for the cab. Typical Buffett treatment! Our poor cab driver was desperate to know what company we were with. I finally fibbed and said we were with a hardware retailer.
Warren Buffett's approach to purchasing companies is very straightforward. He will give an answer immediately if he has any interest, and he will immediately give you a non-negotiable price.
A close friend whose company he bought was told by his attorney that there are seven things the attorney puts in every acquisition contract on behalf of a client who is to be acquired. When Berkshire purchased my friend's business, he requested none of these because they were already in the contract. That tells one
a great deal about the character of Warren Buffett. His is a vitally important role model in the landscape of American business, proving that nice guys can finish first (or second after Bill Gates!). After buying Helzberg, Buffett explained to his shareholders that "our ownership structure enables sellers to know that when
I say we are buying to keep, the promise means something. For our part," he continued, "we like dealing with owners who care what happens to their companies and people. A buyer is likely to find fewer unpleasant surprises dealing with that type of seller than with one simply auctioning off his business."
Easy to say, but Buffett makes it work. How? By buying companies with smart and intuitive leaders and then staying out of their way. When he bought us, Buffett's empire of 22,000 associates was overseen by only 11 people at his Omaha headquarters.
No micromanagement there. And talk about trust. Explaining how he makes this hands-off approach work, Buffett said that it was "because the managers operate with total autonomy and they do such a terrific job we really don't need anyone to supervise them. Managers run their own shows.
They don't have to report to central management," he said. "When we get somebody who is a .400 hitter we don't start telling them how to swing."
True to his word, Buffett didn't change a hair in the leadership of Helzberg. He was happy with the company's leadership under Jeff Comment, formerly president of Wanamaker's. "Jeff was our kind of manager," Buffett would later say, adding, "In fact, we would not have bought the business if Jeff had not been
there to run it. Buying a retailer without good management is like buying the Eiffel Tower without an elevator."
Buffett's purchase of Helzberg Diamonds validated the painstaking efforts by our family, along with so many wonderful associates, to build a national operation of profitable customer focused jewelry stores second to none for providing quality, value, and service. The national recognition of our efforts was
flattering. In a November 1994 industry report, Goldman Sachs called Helzberg Diamonds the "Nordstrom of the Jewelry Business."
The report noted that Helzberg's average per-store sales of more than $1.7 million in 1994 was nearly double the industry average. Goldman Sachs said Helzberg set the standard of excellence for other jewelers in its market niche, selling to middle and upper-middle-class consumers. The report concluded that just as other department stores have had to learn to compete with Nordstrom, so other credit jewelry companies will develop strategies to compete effectively with Helzberg.
Berkshire was then one of about a dozen companies in the United States that had a AAA rating from Standard and Poor's.
Buffett told us after our negotiations, "You are associated with a company that is really regarded as one of the bluest of blue chips. And in associating with Helzberg's we know we have joined with another company that, in its own field, is comparably regarded." I couldn't think of a more gracious thing to say.
I think if my Dad, Barnett Sr., and grandfather, Morris, had still been alive, they too would feel proud and comfortable that our family business, which started in 1915 from a single store in Kansas City, Kansas, and had grown by 1994 into a group of 143 stores in 23 states, with total sales of $282 million, was in capable hands. As Buffett himself finally described the deal that began on a New York sidewalk, "We weren't talking lemonade stands."
Mining for Diamonds. Dad told us that the higher you go, the nicer they get. Mr.Buffett exemplifies that rule. Consider using fair contracts rather than one where the other party thinks you are playing "gotcha." Berkshire does.. Class and business success are not mutually exclusive. For a priceless educational opportunity buy one share of Berkshire Hathaway B stock so after you get the annual report (available on the web to all), you can go to the annual meeting (for shareholders only). Some claim that one Berkshire meeting is more valuable than a semester-long MBA class.
Selling to the World's Best Investor
(OR HOW TO PITCH YOUR COMPANY TO THE BEST INVESTOR IN THE WORLD IN 30 SECONDS OR LESS)
As I walked past the Plaza Hotel near 58th Street and Fifth Avenue on a glorious May morning in 1994, I heard someone call out, "Warren Buffett!" Turning in the direction of the voice, I saw a woman in a bright red dress stop Buffett on the sidewalk and start a friendly conversation with him. Buffett, dressed comfortably in an off-the-rack suit, listened patiently to the woman, who, it turned out, was a shareholder of Berkshire Hathaway, Buffett's hugely successful company. At the time, the legendary investor was the second richest man in the United States, and a share of Berkshire stock was about $20,000.
As it happened, I was in New York that day to meet with our financial advisors at Morgan Stanley to talk about our company, which at the time operated 143 jewelry stores nationwide (more than 245 now). Personally, I felt uncomfortable expanding the company beyond my ability to know every store manager on a first-name basis. We had grown well beyond that point, and we were still growing. We had no interest in going public. We didn't want to be pressured to pay more attention to quarterly earnings and stock price than to the long-term operational health of the company and the well-being of our associates.
We certainly didn't want some financial butcher carving up this jewel and selling it piecemeal. I also didn't want my associates spitting on my grave.
As the woman said her goodbyes and turned to go, and as Buffett prepared to cross the street, I saw my own opportunity, stepped forward and thrust out my hand. "Hello, Mr. Buffett," I said. "I'm Barnett Helzberg of Helzberg Diamonds in Kansas City." I didn't sense any recognition in his face, but he politely
shook my hand and said "Hello" back, willing, if not eager, to hear me out. Then, right there on the sidewalk, as busy New Yorkers
rushed past us and street traffic buzzed around us, I told one of the most astute businessmen in America why he ought to consider buying our family's 79-year-old jewelry business, headquartered in North Kansas City, Missouri. "I believe that our company matches your criteria for investment," I said. To which he replied, simply, "Send me the information. It will be confidential."
My conversation with Buffett lasted no more than half a minute. (In fact, the account of my sidewalk pitch to Buffett was featured in the January 2002 issue of Harvard Management Communication Letter as an example of the classic elevator pitch, which entails selling your idea in the time it takes to ride an elevator three stories.) My idea, of course, was to grab his attention. How often do you encounter Warren Buffett on a sidewalk and pique his curiosity in your family company?
As I walked away, however, I wondered whether my approach might have seemed abrupt, if not downright presumptuous. Yet, I felt certain that our successful, three-generation family business made a perfect fit with Buffett's Berkshire Hathaway, which Fortune magazine has repeatedly named as one of the 10
most respected companies in America. In 1994, Berkshire's $11.9 billion net worth was greater than Coca-Cola and Pepsico combined. It was a collection of 30 businesses including such signature names as See's Candy, World Book, and Nebraska Furniture Mart. It was the largest shareholder in Gillette, Coca-
Cola, and the American Express Company. To be sure, if you're looking for a gauge to measure how well your company has grown and developed, and how well
your management has led and cared for your company's associates, you can't do any better than to find yourself in a situation where Warren Buffett wants to buy it. And that's just the situation in which we found ourselves in 1994. Imagine our gut-busting pride when, as the third-generation owners of Helzberg, Buffett later explained why he decided to buy our business: "We associate ourselves with some real jewels of the American business world. And I think it's quite fitting
that Helzberg joins this collection of jewels. It's just exactly the kind of company we like to invest in. It's got outstanding management. It's got a leadership position. It's on the move. I would hate to compete with you fellows. I'd rather be on your side of the fence. And that's the side we're going to be on."
My dream buyer for the family business all along was Warren Buffett. I knew we could trust him to keep the headquarters in Kansas City, resist changing the company's character, and retain the jobs of all of Helzberg's associates. It might have been simpler to sell to the highest bidder, but that notion seemed as sensible as choosing a brain surgeon based on the lowest price rather than on talent and reputation.
I had purchased four shares of Berkshire Hathaway stock in 1989 just so I could attend Berkshire's annual meetings and pick up some of Buffett's wisdom. His presentations are warm and unpretentious. He genuinely enjoys people. He's often quoted saying, "Great people do great things." He also likes to say, "We only buy companies that we trust." That certainly proved to be true when he bought Helzberg Diamonds. My first visit to a Berkshire Hathaway annual meeting was
quite a revelation and taught me a great deal about Warren Buffett and his philosophies. My notes included, "Hire seven footers, that is, hire people with incredible abilities." Another very, very strong impression was obtained through an answer he gave a Kellogg Business School student who asked, "How do I determine which job to take?" Warren's answer was simply, "Get a job you love, at a company you respect!" His people orientation was obvious and since I had been taught from day one by my Dad that "Business is people," this was most impressive.
Buffett recounted the story of how he acquired our company to shareholders this way: "Barnett said he had a business we might be interested in. When people say that, it usually turns out they have a lemonade stand with potential, of course, to quickly grow into the next Microsoft. So I simply asked Barnett to send me particulars. That, I thought to myself, will be the end of that." In fact, it did almost end there. I promptly went home and sent Buffett nothing, afflicted with hang-ups about confidentiality. I'm the kind of guy who asks for someone's Social Security number before I tell them the time. But one night I reread the chairman's letter in the Berkshire annual report. There was Buffett again inviting companies that meet his acquisition criteria to send him information, and he would "promise
complete confidentiality." While shaving the next morning, I looked at the slow learner in the mirror and began to scold myself for procrastinating. "He told you in person it would be confidential. He told you in writing. Do you want it set to music? Send him the information." So I finally did.
Not long after we sent Buffett our financial information, he called us up and told us he wanted to talk. He said we were a lot like Berkshire, which to me was the ultimate compliment. Soon we were in his office in Omaha negotiating a sale. His incredible diplomacy was strongly evident during our visit. Our CPA from Deloitte & Touche told him the incredibly high price that we had come up with for the business, based on what he had paid for another company. I recall he had no reaction even though it was actually about double the price that he ultimately paid. I am sure Mr. Buffett and I both thought it was ridiculously high!
"This can be the fastest deal in history," Buffett said. "But what about due diligence?" I asked, surprised at how fast the negotiations were moving. Most suitors demand to see every scrap of paper you've ever generated and to interview every top manager. That wasn't Buffett's way. "I can smell these things,"
Buffett said. "This one smells good." That would not be my last surprise. I asked about a noncompete clause. "You'll certainly want that, won't you?" I
asked. Buffett shrugged. "You wouldn't do anything to hurt this company," he said. When a guy says that to you, he has you on your honor for the rest of your life.
When Buffett buys a company, he's not looking for a quick resale to make a buck. He told us, "Someone asked one time what my favorite holding period for securities is and I said forever. And that's exactly the way we feel about our businesses." When we were ready to leave his office and asked if a cab
could be called, he insisted on walking us to the elevator, riding it down with us, and standing on the street to wait with us for the cab. Typical Buffett treatment! Our poor cab driver was desperate to know what company we were with. I finally fibbed and said we were with a hardware retailer.
Warren Buffett's approach to purchasing companies is very straightforward. He will give an answer immediately if he has any interest, and he will immediately give you a non-negotiable price.
A close friend whose company he bought was told by his attorney that there are seven things the attorney puts in every acquisition contract on behalf of a client who is to be acquired. When Berkshire purchased my friend's business, he requested none of these because they were already in the contract. That tells one
a great deal about the character of Warren Buffett. His is a vitally important role model in the landscape of American business, proving that nice guys can finish first (or second after Bill Gates!). After buying Helzberg, Buffett explained to his shareholders that "our ownership structure enables sellers to know that when
I say we are buying to keep, the promise means something. For our part," he continued, "we like dealing with owners who care what happens to their companies and people. A buyer is likely to find fewer unpleasant surprises dealing with that type of seller than with one simply auctioning off his business."
Easy to say, but Buffett makes it work. How? By buying companies with smart and intuitive leaders and then staying out of their way. When he bought us, Buffett's empire of 22,000 associates was overseen by only 11 people at his Omaha headquarters.
No micromanagement there. And talk about trust. Explaining how he makes this hands-off approach work, Buffett said that it was "because the managers operate with total autonomy and they do such a terrific job we really don't need anyone to supervise them. Managers run their own shows.
They don't have to report to central management," he said. "When we get somebody who is a .400 hitter we don't start telling them how to swing."
True to his word, Buffett didn't change a hair in the leadership of Helzberg. He was happy with the company's leadership under Jeff Comment, formerly president of Wanamaker's. "Jeff was our kind of manager," Buffett would later say, adding, "In fact, we would not have bought the business if Jeff had not been
there to run it. Buying a retailer without good management is like buying the Eiffel Tower without an elevator."
Buffett's purchase of Helzberg Diamonds validated the painstaking efforts by our family, along with so many wonderful associates, to build a national operation of profitable customer focused jewelry stores second to none for providing quality, value, and service. The national recognition of our efforts was
flattering. In a November 1994 industry report, Goldman Sachs called Helzberg Diamonds the "Nordstrom of the Jewelry Business."
The report noted that Helzberg's average per-store sales of more than $1.7 million in 1994 was nearly double the industry average. Goldman Sachs said Helzberg set the standard of excellence for other jewelers in its market niche, selling to middle and upper-middle-class consumers. The report concluded that just as other department stores have had to learn to compete with Nordstrom, so other credit jewelry companies will develop strategies to compete effectively with Helzberg.
Berkshire was then one of about a dozen companies in the United States that had a AAA rating from Standard and Poor's.
Buffett told us after our negotiations, "You are associated with a company that is really regarded as one of the bluest of blue chips. And in associating with Helzberg's we know we have joined with another company that, in its own field, is comparably regarded." I couldn't think of a more gracious thing to say.
I think if my Dad, Barnett Sr., and grandfather, Morris, had still been alive, they too would feel proud and comfortable that our family business, which started in 1915 from a single store in Kansas City, Kansas, and had grown by 1994 into a group of 143 stores in 23 states, with total sales of $282 million, was in capable hands. As Buffett himself finally described the deal that began on a New York sidewalk, "We weren't talking lemonade stands."
Mining for Diamonds. Dad told us that the higher you go, the nicer they get. Mr.Buffett exemplifies that rule. Consider using fair contracts rather than one where the other party thinks you are playing "gotcha." Berkshire does.. Class and business success are not mutually exclusive. For a priceless educational opportunity buy one share of Berkshire Hathaway B stock so after you get the annual report (available on the web to all), you can go to the annual meeting (for shareholders only). Some claim that one Berkshire meeting is more valuable than a semester-long MBA class.
Selling to the World's Best Investor
Monday, July 14, 2008
Bangalore Weather July 14th, 2008
Heavy rains with gutsy winds & black Thunderstorm in Bangalore welcoming Adi month! Saw signboards flying - outside! Like Twister movie!
Severe Weather in Bangalore!
Heavy rains with gutsy winds & black Thunderstorm in Bangalore welcoming Adi month! Saw signboards flying - outside! Like Twister movie!
பயமாக இருக்குது
http://in.news.yahoo.com/48/20080714/804/tnl-married-to-marans-tn-cm-daughter-s-s_1.html
எல்லோரும் நல்லா இருக்கணும்!
எல்லோரும் நல்லா இருக்கணும்!
தமிழ்மணம் மொக்கைப் பதிவுகளின் திரட்டி!
தமிழ்மணம் மொக்கைப் பதிவுகளின் திரட்டி! Ban it? (mentally)
மூன்று மொக்கை பதிவுகள் மூலம் டெஸ்ட் பண்ணினேன்!
விளம்பரம் கூகல் இல்லாமெ ஒரு ஸைட் பண்ணனும்! சவால்!
தமிழ் கணிமை நன்று!
இளைஞர்கள் டைம் வேஸ்ட் செய்ய சிலிக்கோநிந்திய.காம் போங்க!
பாவம் உங்க எம்ப்லொயெர்ஸ்!
மூன்று மொக்கை பதிவுகள் மூலம் டெஸ்ட் பண்ணினேன்!
விளம்பரம் கூகல் இல்லாமெ ஒரு ஸைட் பண்ணனும்! சவால்!
தமிழ் கணிமை நன்று!
இளைஞர்கள் டைம் வேஸ்ட் செய்ய சிலிக்கோநிந்திய.காம் போங்க!
பாவம் உங்க எம்ப்லொயெர்ஸ்!
Sunday, July 13, 2008
Mother Theresa and charity
Mother Theresa
I was surprised to know that she was an Albanian. I used to think she was Austrian, whose original name was Agnes Gonxha Bojaxhiu - the nobel prize has this info.
Sister Nirmala of her foundation, had written to me, thanking for the donation made, a reasonable sum. Their website is http://www.motherteresa.org/
I always donate 5% that I make of stock markets gains every year. That was a big amount considering my upbringing those days.
Last year I sent it anonymously to Raghava Lawrence Trust. Yet to hear from them, but the check for encashed.
No one new, that she was having USSR passport, when she came to India. That is how, she was able to stay continuously without getting citizenship for a long time, just renewing visa, owing to the tieups then. Eventually she got her Indian Citizenship, honorary I think.
There in Kolkatta they decide, who can volunteer with them (for Indians). For foreigners, since they give donation in dollars, any time, any day, they can stay with them and work!
I was surprised to know that she was an Albanian. I used to think she was Austrian, whose original name was Agnes Gonxha Bojaxhiu - the nobel prize has this info.
Sister Nirmala of her foundation, had written to me, thanking for the donation made, a reasonable sum. Their website is http://www.motherteresa.org/
I always donate 5% that I make of stock markets gains every year. That was a big amount considering my upbringing those days.
Last year I sent it anonymously to Raghava Lawrence Trust. Yet to hear from them, but the check for encashed.
No one new, that she was having USSR passport, when she came to India. That is how, she was able to stay continuously without getting citizenship for a long time, just renewing visa, owing to the tieups then. Eventually she got her Indian Citizenship, honorary I think.
There in Kolkatta they decide, who can volunteer with them (for Indians). For foreigners, since they give donation in dollars, any time, any day, they can stay with them and work!
Koffee with Anu - Y G Mahendra(n) and team
Very nice organized program.
Like what she did with Crazy Mohan, she made YGM to act his drama Swadeshi Iyer and Gandhi.
YGM gave a good punch to his mom, to make sure she gets in good students, not rich folks only for the Padma Seshadri school. There was plugin for Mrs. YGP school as well - which is run by Madhuvanthi, his daughter (who has the similar voice of his, karna koduram, perumale! and I have seen her work at NPS to train for running a school!), as the monopoly act would set in for a given school isnt it. For some reason, they did not talk about Bangalore's PSBB issue with Brigade group.
God only knows what happened to part 2 of Sarathkumar and Ravikumar show. Part 2 did not air at all. Politics?
Like what she did with Crazy Mohan, she made YGM to act his drama Swadeshi Iyer and Gandhi.
YGM gave a good punch to his mom, to make sure she gets in good students, not rich folks only for the Padma Seshadri school. There was plugin for Mrs. YGP school as well - which is run by Madhuvanthi, his daughter (who has the similar voice of his, karna koduram, perumale! and I have seen her work at NPS to train for running a school!), as the monopoly act would set in for a given school isnt it. For some reason, they did not talk about Bangalore's PSBB issue with Brigade group.
God only knows what happened to part 2 of Sarathkumar and Ravikumar show. Part 2 did not air at all. Politics?
Subscribe to:
Posts (Atom)